Simon Rozendaal: 'Ik erger me werkelijk helemaal kapot aan Greenpeace'

Krijgt een wetenschapsjournalist mee dat Hollands hoop Tom DuMoulin is uitgevallen bij de Tour de France?

'Ja, ook ik heb me laten meeslepen door de gekte. Ik probeer nieuws kritisch te volgen, maar bij de Tour de France is dat onmogelijk. En dus zat ook ik te hopen dat hij geel ging pakken gisteren. En dus was ook ik erg teleurgesteld dat DuMoulin zo hard onderuit ging.'

Wat een smak hè?

'Het blijft verbijsterend om een voortrazend peloton voorbij te zien rijden (en vliegen). Ik moet altijd wel lachen om dat idiote jargon van de televisieverslaggevers, maar gisteren hoorde ik ze wel iets aardigs zeggen. Dat het 20 kilometer per uur scheelt in het peloton vergeleken met alleen fietsen. Dat is nogal wat. Nu begrijp ik waarom ze zoveel risico nemen door dichtbij elkaar te fietsen.'

Is het te gevaarlijk?

'Nee, ik vind het niet te gevaarlijk. Wat de sport zo leuk maakt is dat zo vreselijk veel van wat we zien echt is. Dat maakt het zo mooi, ondanks de dramatisch valpartijen. Ooit verbaasde ik me over een uitspraak van schrijver Frans Kellendonk, die zei dat hij zo graag naar sport keek om de echtheid ervan. Er zijn immers al genoeg onechte dingen op de wereld. Ook op het journaal en in de kranten.

'Natuurlijk, IS-onthoofdingen en terreur zijn echt en vreselijk, maar de Tour is aangenaam echt. Dichtbij en niet al te gruwelijk. En hé, we konden genieten van de prachtige Zeeuwse eilanden. Daar ben ik groot liefhebber van. Wonderschoon. Maar niemand komt er nog. Ik merk het ook op de redactie van Elsevier. Allemaal Amsterdammers.'

Nog een voorspelling voor de Tourdag van vandaag? De eerste kasseien.

'Zeg, zo belangrijk vind ik de Tour nou ook weer niet. Ik zou het jammer vinden als we het alleen maar over wielrennen gaan hebben.'

De farmaceutische industrie dan maar.

'Ja, dat is amusant nieuws.'

U schreef mij in een e-mail: 'Ik ben een van de weinige journalisten die niet automatisch tegen de farmaceutische industrie is'. Vertel.

'Journalisten hebben nogal eens de neiging om tegen het grote geld te zijn en praten elkaar hierover geregeld na. Mijn overtuiging is dat medicijnen ook veel vooruitgang hebben gebracht. In 100 jaar tijd is onze levensverwachting met 30 jaar vooruit gegaan. Waanzinnig: iedere week krijgen we er een gratis weekend bij. Daar komt het op neer. De farmaceutische industrie is daar mede verantwoordelijk voor. Ik heb in 40 jaar journalistiek al heel wat voorbij zien komen. De desastreuze gevolgen van dat vreselijke aids dat door medicijnen onder controle is gekregen, maar ook hoe reuma met medicijnen op ongelofelijke wijze is te bedwingen.'

Maar er zijn toch ook genoeg redenen om ze te hekelen? Zoals gigantische winsten en misleiding.

'Natuurlijk zijn er de schandalen. Het is terecht dat ze daarvoor op het matje worden geroepen. En dat gebeurt ook. Maar ze zijn ook een grote motor van de vooruitgang, wil ik maar zeggen. We moeten niet willen dat die vooruitgang stopt. Bijvoorbeeld door partijen die willen sleutelen aan octrooien.'

Er zijn mensen die het vooruitgang noemen dat farmaceuten de kosten van medicijnen die niet blijken te werken terug moeten betalen. U ook?

'Ik moest wel grinniken toen ik dat las. Het stelt namelijk niet zoveel voor, dit 'genereuze' aanbod van de farmaceuten. Want waarom zijn medicijnen zo duur? Omdat er waanzinnige testprocedures aan vooraf gaan. Dat kost geld, maar levert ook heel veel informatie op. Of medicijnen zullen werken bijvoorbeeld. Het is dus een beetje een sigaar uit eigen doos, omdat ze voordat de medicijnen op de markt komen al tamelijk goed weten dat ze werken.

'Er is iets groters nodig. Een dialoog tussen de industrie en de samenleving. Het moet inzichtelijk worden hoe prijzen tot stand komen. Na veertig jaar wetenschapsjournalistiek begrijp ik daar nog steeds niets van. Er lijkt geen enkele logica in te zitten waarom het ene medicijn 20 en het andere 80 duizend euro moet kosten. Een manier om daar iets aan te doen zou zijn als landen gezamenlijk gaan onderhandelen en zo de prijs om laag stuwen.'

Greenpeace, daar kunt u zich ook over opwinden. De rechter veroordeelde de volgens u arrogante milieuclub niet na het gooien van stenen in de Noordzee als actie tegen de visserij.

'Ik erger me werkelijk helemaal kapot aan Greenpeace. De Noordzee is een van de best gecontroleerde zeeën van de wereld. Het gaat zeer goed met de visstanden. In uw krant houdt een jongen van Greenpeace een betoog dat maar voor de helft klopt. Inderdaad, de haaien zijn weg uit de Noordzee en die komen ook niet meer terug. Daarop hopen is een verlangen naar een periode van voor de moderne visserij. Ondertussen zit er meer schol in de Noordzee dan er in 50 jaar is geweest.'

Met dank aan de strenge regels, die Greenpeace nastreeft.

'De jongste actie was alleen maar voor de bühne. De Klaverbank, waar de keien werden gegooid, is voor Greenpeace noch de vissers belangrijk. Wat Greenpeace voor elkaar heeft gekregen is dat de kokkelvisserij is weggepest uit Nederland. Hollandse mosselen komen tegenwoordig uit Ierland. Ze worden nog een uurtje gedoopt in de Oosterschelde en daar zijn ze: Hollandse mosselen. Die Ieren zeggen: dankjewel Greenpeace.'

Wel goed dat een zwak Europees land er wat handel bij heeft gekregen. Nog suggesties hoe het verder moet met Griekenland?

'Poeh. Ik heb daar niet de oplossing voor. Ik ben in Ierland en in Baltische staten geweest. Die landen hebben heel hard gewerkt en pijnlijke hervormingen doorgevoerd. De Grieken lijken er te besodemieterd voor.'

Ze maken anders wel lange werkweken en hebben ook veel hervormingen doorgevoerd.

'Dat is zeker waar. Ik moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk niet goed weet hoe het nu verder moet. Wat ik wel weet is dat de journalistiek de afgelopen weken in de verslaggeving over Griekenland in mijn ogen door de mand is gevallen. Hoe vaak heb ik wel niet gehoord dat de Grieken uit de euro zouden gaan. Journalisten zijn keer op keer gebruikt door beide partijen om druk op de ketel te zetten bij de onderhandelingen. Het stuk van Peter de Waard vond ik vanmorgen dan weer wel goed. Over hoe de Griekse minister van Financiën de speltheorie slim heeft toegepast.'

U wilde geen Tourvoorspelling doen. Een Griekenland voorspelling dan maar. Komt er een Grexit?

'Ik denk het niet. De nieuwe Griekse minister van financiën heet Euklides (Tsakalotos) van zijn voornaam, naar een van de grootste wiskundigen uit de geschiedenis: Euclides van Alexandrië (circa 300 v C). Als deze man ook niet kan rekenen, dan is er echt geen hoop meer. Dan durft ook deze journalist te zeggen dat Griekenland de euro zal verlaten.'

^{Dit is aflevering 550 van de dagelijkse 4 uur Nieuwsbreak. In deze rubriek nemen we iedere dag met een interessant, bekend persoon het nieuws van de dag door.}