Seks en drugs op z'n Hollands
Positief nieuws uit Nederland - de succesvolle geboorte van Paars 2 bijvoorbeeld - is het buitenland (nog) niet opgevallen, wel het Sodom en Gomorra in de Polder, de Zandvoortse kinderporno-connectie....
Der Spiegel verwijst naar een gangbare opvatting in het buitenland dat zo'n kinderporno-bende niet toevallig vanuit de Benelux opereert: 'Net als bij de drugs heeft de liberale houding van maatschappij en politie daarvoor een vrijwel ideaal ondernemingsklimaat laten gedijen.'
Was in de affaire-Dutroux de Belgische politie te laks te werk gegaan, in de Zandvoortse kinderporno-affaire constateert Der Spiegel dat ook de Nederlandse recherche in eerste instantie de zaak weinig daadkrachtig heeft aangepakt.
De Belg Marcel Vervloesem, die de affaire in de publiciteit bracht, vindt ook de Duitse recherche veel te laks. Volgens hem bestaat er in Berlijn een netwerk van duistere figuren die kinderen en knaapjes ronselen voor Hollandse bordelen. De 12-jarige Manuel Schadwald, die sinds juli 1993 spoorloos is, zou dit lot hebben ondergaan.
De Berlijnse politie heeft Vervloesem twee dagen lang aangehoord om daarna tot de slotsom te komen dat de Belg 'feiten en emoties met elkaar vermengt om vervolgens overtrokken conclusies te trekken'. Het Belgische zwak voor complottheorieën - zo krachtig woekerend in de Dutroux-affaire, de Agusta-zaak en de larmoyante getuige X1 - werkt inderdaad ongeloofwaardigheid in de hand.
Niettemin zet Der Spiegel ook vraagtekens bij de laconieke Berlijnse justitie. Een zaak van jonge Duitse schandknaapjes, die in Nederland waren misbruikt, werd wegens gebrek aan bewijs geseponeerd. Want, zo concludeerde de justitie, de jongens waren 'vrijwillig en wetend wat hen in Holland te wachten stond, meegegaan'.
Het Duitse weekblad relativeert de verkoop van porno via het Internet. De handelaar in porno moet - wil hij betaald krijgen - zijn identiteit en een bankrekening openbaar maken, waardoor hij voor de politie een gemakkelijke prooi wordt. Zo spoorde de Duitse politie vorig jaar 1628 gevallen op van 'bezit van kinderporno'. Een nieuwe trend is dat pedofielen steeds vaker via het Internet met kinderen in contact proberen te komen om vervolgens afspraakjes te maken.
De Britse Economist waagt zich niet aan een gedegen analyse van de handel in kinderporno - Terre des Hommes becijfert de omzet wereldwijd op ruim 550 miljard gulden - maar verdiept zich in Barry McCaffrey, die vorige week de Nederlandse drugsscene is komen verkennen. De Britten laten op de Amerikaanse drugstsaar - in Nederland alom als houwdegen gezien - een milder licht schijnen.
Zeker, McCaffrey's curriculum vitae verraadt nauwelijks nuances. 'Hij is generaal, hij is de zoon van een generaal, zijn eigen zoon is majoor en zijn dochter is kapitein van de Nationale Garde', noteert The Economist over hem. Maar zijn boodschap als drugstsaar, meent het blad, is 'onmilitair'. McCaffrey voert niet zozeer oorlog tegen de drugs, zijn primaire opzet is het afkicken van de drugsverslaafden. De Amerikaanse Republikeinen zijn daarom ontevreden over de generaal.
'Ons was een generaal beloofd en we hebben een maatschappelijk werker gekregen', citeert The Economist een klagende Republikein. En dat zal de Amerikaanse belastingbetaler in zijn portemonnee voelen. Een 'anti-drugs-Blitz' in de reclame gaat een miljard dollar kosten. Bovendien wil hij een vrijwilligersleger inzetten om zijn anti-drugsevangelie te verkondigen.
Republikeinen en voorstanders van legalisering van drugs betwijfelen het nut van McCaffrey's reclamecampagne. Maar The Economist (zelf voorstander van een regulariserend drugsbeleid op z'n Hollands) constateert dat de generaal toch een belangrijke stap heeft gezet die tegemoetkomt aan de pleitbezorgers van legalisering van drugs.
'Zonder drugs te legaliseren heeft hij sommige argumenten van de voorstanders van legalisering geaccepteerd: dat het onmogelijk is de coke-oogst in Latijns Amerika te vernietigen of elke illegale landingsstrook in het Caribisch gebied op te sporen, en dat drugsmisbruik het best bestreden kan worden door de vraag aan te pakken in plaats van het aanbod', noteert het blad.
Alleen trekt de Amerikaanse drugstsaar nog niet de juiste consequenties uit dit inzicht. Stijfkoppig blijft hij zich verzetten tegen medisch gebruik van marihuana, tegen verstrekking van steriele naalden, waardoor de verspreiding van aids wordt voorkomen.
The Economist hoopt dat de stijfkoppige Amerikaanse oorlogsheld - in de Golfoorlog bracht hij de Republikeinse Garde de genadeslag toe - zijn oude dapperheid hervindt en zich 'wat dieper op het territoir van de voorstanders van legalisering waagt'.
Jos Klaassen
