Schiettent
et is een schiettent!', zei Matthijs van Nieuwkerk tegen Rutger Castricum over Pownews en de gesneuvelde Job Cohen. Op dat moment was nog niet helemaal duidelijk dat DWDD de schiettent in eigen huis had gehaald. Het was het thema waarin de hele uitzending viel te vangen.
De kogels kwamen van alle kanten, en dat maakte deze DWDD nu al tot een klassiekertje voor mediatrainers, hun klanten en studenten. De rekeningen werden op verschillende niveaus vereffend.
Eerst rekenden Felix Rottenberg en Frénk van der Linden af met Job Cohen. Tot zover geen nieuws.
Volgende gast was de Haagse hond Rutger Castricum. In DWDD ging hij er prat op een van de slopers van Cohen te zijn. Het hilarische filmpje van LuckyTV (Cohen: 'Mensen vragen zich af: hou ik mijn baan nog?' Wilders: 'Denk het niet, Job!') mag ook niet worden uitgevlakt. Plots werd er van achteren geschoten. Felix Rottenberg, die Castricum vanuit het publiek verweet geen journalistiek te bedrijven, maar cabaret. 'Afzeiktelevisie'.
Rutger beriep zich op 'een generatiekloof'. Cowboy Van der Linden sprong bij: 'Nee, het is een fatsoenskloof!' Castricum tegen Van Nieuwkerk: 'Wie is hij?'
Behendig wist Castricum het gesprek te buigen richting de reden van zijn komst: een boekje. Dat interesseerde de gastheren duidelijk geen lor, maar de afspraak zal inderdaad zijn gemaakt.
Opnieuw was het beeld onverbiddelijk: Castricum gokte op cool spel, maar hij zweette. Hij voelde de hete adem achter zich van Rottenberg en Van der Linden, die volgens hem nog zaten na te brommen. Tegen Van Nieuwkerk viel hij ook even uit: er was iets met een programmaatje waartegen Van Nieuwkerk zich kennelijk ooit had verzet. Weer een afrekening. Van Nieuwkerk deed zijn armen over elkaar. Lichaamstaal: op slot, zegt de mediatrainer dan. Van Nieuwkerk vond Castricum ineens een 'bange indruk' maken. Pats.
Niet veel later deelde Jan Mulder nog een tikkie uit, verpakt in een vaderlijk advies: minder cabaret en eens doorvragen met dat PowNews. Castricum hing vermoeid in de touwen van de ring.
De wildwesttaferelen hielden stand. Tegen de zanger Case Mayfield begon Van Nieuwkerk over zijn Volendamse afkomst. Fout. Er volgde een kribbig: 'Ja, en verder vind ik dat alle dierentuinen gesloten moeten worden.'
Het sluitstuk werd verzorgd door NRC-baas Peter Vandermeersch en redacteur Jannetje Koelewijn, die zaterdag tot woede van veel lezers op gezag van haar man (een medicus) gedetailleerd had bericht over de toestand van prins Friso. Aan tafel zat een imagoprobleem. De journalistieke daad viel best te verdedigen (meneer Koelewijn heeft vermoedelijk een groter probleem), maar strookte niet met het beeld van de onberispelijke NRC. De setting bij DWDD zat tegen: er bleken geen vrienden aan tafel. Zoals elke pokeraar weet: dodelijk.
Het beeld deed ook hier zijn verwoestende werk: Koelewijn zat er te vrolijk bij, reageerde koeltjes en trachtte grapjes te maken. Net niet de juiste uitstraling voor een verdachte in het beklaagdenbankje. Tafelheer Jan Mulder tegen Jannetje: 'Wat een sloddervos, die man van jou.'
'Heel jammer' dat haar man er niet bij was, vond Koelewijn. Het kan zijn dat hij een klaverjasavondje had, maar waarschijnlijk maakte hij zich achter de coulissen al op voor Pauw & Witteman, een studiootje verderop. Uitonderhandeld tot op het bot.
Dat kenmerkt de betere western: het gevaar loert van alle kanten. Spannend, reputaties aan flarden schieten.
undefined
