Schietschijf

Het was een opzienbarende primeur van de Volkskrant, in april 1988: het voortuintje van Ferdi E, de moordenaar van Gerrit-Jan Heijn. De dader was net opgepakt, en deze krant wist uit de rommelige staat van het Landsmeerse voortuintje toch maar mooi de psychische gesteldheid van de eigenaar te deduceren.

De Volkskrant was niet de enige: ook NRC Handelsblad was naar de plek getogen, om daar op te tekenen dat de buren E. omschreven als 'een griezelige man', die met zijn buren geen contact had.

Leve de kwaliteitsjournalistiek.

Niemand die daar nu nog van zou opkijken bij Volkert van der G., nu burgemeester John Berends van Apeldoorn in alle rust, beheersing en overtuiging bekendmaakte welke nieuwe burger hij had mogen inschrijven bij het loketje Burgerlijke Stand van zijn gemeentehuis. Verslaggevers van álle media renden eropaf, om tot hun hoor- en leesbare verbazing te constateren dat de plaatselijke bevolking geen enkel probleem had met hun nieuwe buurman. De radioverslaggever van de NOS: 'De mensen die je hier spreekt vinden het vooral leuk dat er een grote auto van de NOS staat en Omroep Gelderland.'

Dat was nou ook weer niet de bedoeling.

Natuurlijk moeten we voor de ware bloeddorst op internet zijn. Zie de groezelige website Fenom1aal.nl, waar Volkerts portret staat afgebeeld met een schietschijf op zijn voorhoofd gemonteerd en de rood omkaderde tekst: 'Jachtseizoen gaat beginnen'. De site komt achteraf bezien de 'eer' toe van de primeur over Volkerts verblijfplaats: al een dag na Volkerts vrijlating meldde de site dat Apeldoorn zijn nieuwe woonplaats zou worden. Maar ja, er werd zoveel gezegd, van West-Kapelle tot Opheusden.

Met de onthulling door burgemeester Berends drong zich even de vraag op of hij dit wel had moeten doen. Op zijn persconferentie legde hij beheerst en helder uit dat hij zich er terdege van bewust was geweest dat zijn brief aan de buurtbewoners in de media zou belanden. Toch koos hij voor openheid en transparantie, in het besef dat ex-gedetineerden recht hebben op terugkeer in de maatschappij. Ook naast uw keurig opgeruimde voortuintje.

Het was een moedig besluit. Geheel tegen het heersende verhitte klimaat in koel blijven en durven opkomen voor oude rechten en waarden - iemand moet het doen.

Voor sommige media is dat nog altijd slikken. Dat spreekt uit de kenmerkende woorden en aanpak waarmee ze berichten over Volkerts nieuwe verblijfplaats.

In de verslaggeving van het AD weerspiegelde afgelopen donderdag het voortuintje van Ferdi E. Citaat: 'De buren zagen het licht in de woning in het centrum van Apeldoorn al af en toe aan- en uitgaan. Officieel stond het huis leeg, dus hoe kon dat? Nu weten ze het: Volkert van der Graaf woont er.' En: 'Drie deurbellen telt het pand waarin de moordenaar van Pim Fortuyn nu woont. Boven twee daarvan prijken andere namen dan die van Volkert. Overal is de luxaflex naar beneden. Alleen boven niet, maar vanaf de straat is het moeilijk naar binnen kijken.'

Waar dat nog onschuldige nieuwsgierigheid mag heten, is de toon in De Telegraaf - een van de laatste media die Volkert nog altijd door en door integer met zijn initialen benoemt - al wraakzuchtiger. 'Van der G. is leven niet zeker', luidde het nieuws op de voorpagina. Het bleek speculatie van een anonieme oud-AIVD'er, maar uit de kop en de prominente plaats sprak de wens als vader van een gedachte.

Ook fraai: de kronkelredenering waarmee weekblad Nieuwe Revu enkele weken geleden afzag van een foto van (vermoedelijk) Volkert in Apeldoorn. Hoofdredacteur Erik Noomen had die aangeboden gekregen, hij deed een bod, maar dat werd hem door de afdeling Juridische Zaken ontraden. Noomen schreef: 'Met name als het Volkert tóch niet is, staat ons een schrikbarende schadevergoeding te wachten omdat we een bloeddorstige meute met hooivorken en fakkels hebben afgestuurd op een onschuldige kalende knaap met wat overdadig wapperende broekspijpen.'

Met andere woorden: als onomstotelijk vast stond dat hij het wél was, dan was het geen enkel probleem geweest een bloeddorstige meute met hooivorken en fakkels op Volkert af te sturen.

Ontvoerder en moordenaar Ferdi E. werd tijdens een proefverlof door De Telegraaf gekiekt op NS-station Assen. Bij de gevangenispoort in Veenhuizen kreeg hij de duivelse Willibrord Frequin achter zich aan. 'Hiertoe ben ik niet veroordeeld', klaagde E., die het na de ontmoeting bij thuiskomst op een zuipen had gezet. De destijds voorspelde jacht op E. is trouwens uitgebleven. Maar dat was toen.

undefined