Schaker
In New York zag ik de documentaire Bobby Fischer Against the World van Liz Garbus.
De Amerikaan Fischer wordt in 1972 wereldkampioen schaken door in IJsland van de Rus Spassky te winnen. Lang was het de vraag of Fischer naar IJsland zou komen, maar uiteindelijk verscheen hij. De tweede wedstrijd liet hij verstek gaan omdat de camera's hem stoorden.
Zijn gedrag wordt vreemder. Hoewel hij van Joodse komaf is, heeft hij last van antisemitische uitbarstingen.
In 1992 speelt hij in Joegoslavië opnieuw tegen Spassky, ten tijde van een officieel embargo tegen dat land, waardoor hij niet kan terugkeren naar Amerika.
Op 11 september 2001 belt hij met een Filipijns radiostation om zijn vreugde te uiten over de aanslagen.
In 2008 sterft hij. Zijn laatste woorden: 'Niets is beter tegen de pijn dan de menselijke aanraking.'
Toen ik de bioscoop verliet, speet het me dat ik geen schaker ben geworden.
undefined
