Rijen voor reisbureaus die tickets naar Marokko aanbieden: ‘Ik wil niet het risico lopen dat ik wéér niet geweest ben’

Onalledaagse aanloop bij reisbureau Taoufik in Utrecht. Voor de deur van het pand in de Damstraat in de wijk Lombok staan dinsdag rond het middaguur vijf, zes, zeven mensen in de rij, hopend op een goedkoop ticket naar Marokko. En de rij blijft groeien.

Het heeft allemaal te maken met de aankondiging dat Marokko de grenzen per 15 juni weer opent voor reizigers uit het buitenland. Er ontstond een run op tickets, waardoor de prijzen omhoogschoten. Daarop besloot koning Mohammed VI in te grijpen. Hij instrueerde transportbedrijven de prijzen te verlagen.

Royal Air Maroc

En dat gebeurde. Royal Air Maroc (RAM) deed de vluchten flink in de aanbieding. Het bracht Nederlanders met een Marokkaanse achtergrond in onder meer Amsterdam en Utrecht in beweging.

De 33-jarige Mohammed – ‘liever geen achternaam’ – staat hier op de Damstraat op badslippers te wachten. Hij toont de melding die hij op zijn telefoon kreeg, toen hij probeerde online een vlucht te boeken: ‘Sorry, er is iets misgegaan.’

Het overkwam meer mensen. De website van RAM kon het bezoek niet aan en was een tijdje uit de lucht. Voor Mohammed reden om naar het reisbureau te gaan, in de hoop dat ze hier via andere systemen wel tickets voor hem, zijn vrouw en zijn twee kleine kinderen hebben.

Waar ze hen heen brengen, maakt hem niet eens zoveel uit. Het is voor vakantie. ‘Ik ben een Hollander, hè’, zegt hij. ‘Dus wel graag goedkoop.’

Souvenirtjes

Veel anderen in de rij hebben wel een duidelijke bestemming in hun hoofd. Zij zijn vanwege corona twee of drie jaar niet op familiebezoek geweest en verlangen ernaar hun ouders, ooms, tantes, neven en nichten weer in de armen te sluiten.

Een 38-jarige vrouw uit de wijk Kanaleneiland, die niet met haar naam in de krant wil, wil komende zomer haar tante en schoonouders weer bezoeken. ‘Nu is het een beetje rustig met corona’, zegt ze. ‘Misschien komt er straks nog een lockdown. Ik wil niet het risico lopen dat ik dan wéér niet geweest ben.’

Samira (41), die ook haar achternaam niet geeft, wacht op haar man, die binnen een vlucht probeert te boeken. Ze hoopt dat hij straks naar buiten komt met zes tickets naar badplaats Al Hoceima. Daar wonen zijn ouders, die ze nu drie jaar niet gezien hebben. ‘Ja, dat is lang. Vooral voor hem. Je wil toch af en toe bij elkaar zijn, in levenden lijve.’

Ze kijkt uit naar de reis. ‘Meestal doen we de eerste week rustig aan en gaan we de tweede week rondtrekken. Lekker naar het strand. En leuke dingen kopen. Ik neem altijd wat mee voor de buren en de juffen. Souvenirtjes, Marokkaanse kleding. Maar nu moet ik naar mijn auto, anders krijg ik een bekeuring. Dan wordt de reis wel heel duur.’

Mekka

Binnen in het reisbureau, waar vier klokken aan de muur hangen met de tijden in Amsterdam, New York, Mekka en Casablanca, zitten nog een paar mensen op stoelen te wachten op hun beurt.

Een van de medewerkers maakt achter zijn laptop een wat gehaaste indruk. ‘Nee sorry, geen tijd voor vragen’, zegt hij. ‘De klanten gaan nu echt even voor.’

Hoeveel mensen hij al geholpen heeft, kan hij niet zeggen, wel dat hij klanten heeft moeten teleurstellen, omdat sommige tickets al zijn uitverkocht. Daar komt de volgende klant alweer.

Geen uitstapjes

Buiten vertelt Fatima Zahra (37), die evenmin haar achternaam geeft, dat ze deze zomer haar ouders weer hoopt te zien, in de Marokkaanse stad Oujda, tegen de grens met Algerije, waar ze zelf ook opgroeide. Ook haar is het niet gelukt via internet te boeken.

De afgelopen anderhalf jaar waren zwaar, zegt ze. ‘Gelukkig kon ik via de telefoon in contact blijven met mijn ouders, maar de emoties zijn niet helemaal echt. We hebben feesten gemist, maar er zijn ook veel mensen overleden door corona. Van de begrafenissen kregen we beelden via WhatsApp doorgestuurd.’

De komende zomer ziet ze al helemaal voor zich. ‘Normaal zijn we twee dagen bij mijn ouders, dan twee dagen bij mijn schoonouders. Daarna pakken we onze koffers en maken we steeds uitstapjes van een paar dagen. Maar nu niet. Nu willen we gewoon bij de familie in de buurt zijn. Ik ga nergens heen, hahaha!’