Rekensom
De rekensom van Muller buiten beschouwing latend, bestrijd ik zijn uitgangspunt: niet de feitelijke, maar de beoogde gevolgen van menselijk handelen bepalen de morele kwaliteit van dat handelen....
De kromme redenering van Muller luidt: de beleidskeuze, hoe weloverwogen ook, van Bos tegen de oorlog mag niet naar haar doelstelling, hoe edel ook, moreel beoordeeld worden, maar uitsluitend naar een door Bos niet beoogd, maar door Muller voorspeld rampzalig gevolg. In feite zegt hij: wie gewetensvol handelt maar zich achteraf vergist blijkt te hebben in een kwalijk effect van zijn daad moet aan de schandpaal van immoraliteit genageld worden. Wie durft nog een goede daad te stellen, of zelfs een mening te uiten, als hem a priori een morele veroordeling van zijn stellingname boven het hoofd hangt?
