Promovendus krijgt vrij

Voor elke denkbare situatie maken noeste ambtenaren regelingen, met daarin heel precies omschreven wat wel en niet mag. Artikel I-C33 behandelt 'het lang buitengewoon verlof mede in het algemeen belang'. Twee pagina's beslaat de uitleg bij de regel.

Een leraar die wil promoveren, kan gebruik maken van de regeling, als hij tenminste betaald verlof wil nemen. Daar heeft de promovendus, volgens I-C33, recht op.

Dat verlof mag hij opnemen 'gedurende de laatste twee maanden voor het plaatsvinden van de promotie'. Mits hij een verklaring van zijn promotor kan tonen 'inhoudende de vermoedelijke datum van de promotie'.

Dat klinkt mooi, maar de promovendus heeft er absoluut niets aan, behalve als hij na zijn drukke werkzaamheden met vakantie wil. Een dissertatie moet twee maanden voor de promotiedatum al lang af zijn. Artikel I-C33 slaat nergens op, tenzij de minster promovendi betaalde vrije tijd gunt.

Een woordvoerder van de minister reageert verschrikt op vragen over de verlofregeling. Na enige tijd meldt hij dat het verlof 'in de praktijk ook wordt toegekend in de derde en vierde maand'. Ook daar hebben de meeste promovendi weinig aan. Ook in die periode is het grootste deel van arbeid al verricht.

Weer gaat de woordvoerder de regelnichten om uitleg vragen. De minister, vertelt hij later, 'zal alle verzoeken in billijkheid en redelijkheid bekijken'. Als 'het bevoegd gezag', in dit geval de school, een andere verlofregeling voorstelt, zal het ministerie de zaak welwillend beoordelen. Maar, waarschuwt de voorlichter, 'het besluit hangt af van de argumenten en bewijsstukken die de school bij het verzoek levert'.

Blijft onbeantwoord waarom het ministerie zo'n onzinnige regel maakt. 'Als er in de praktijk van wordt afgeweken, maakt het niet uit dat de regel niet deugt', vindt de voorlichter. 'Dan zal de prioriteit om die te veranderen niet zo hoog zijn.' Xandra van Gelder