Prins wil vaker naar Marokko, ook privé

Inderdaad hebben ze veel gemeen - maar veel ook niet. Willem-Alexander is de werker: punctueel, man van de inhoud, gekleed in degelijk Van Gils. Mohammed draagt graag Italiaanse pakken en is ook in andere opzichten flamboyant. Hij is de koning van de bijnamen: the King of Cool, Mohammed de Snelle, laat zich in een open Cadillac rondrijden door het arme Rifgebied en maakt zich zo bij de inwoners populair. De koning is impulsief.

Zo werd het diner van woensdagavond plotseling verplaatst van Rabat naar Casablanca, wat de moegereisde prins moeilijk kon waarderen. Min of meer onverwacht schoven ook drie zussen van de koning aan, waardoor het karakter van het diner en petit comité plots wijzigde. De ontvangst van Willem-Alexander, dinsdag door prins Moulay Rachid, verliep ook anders dan gepland. Op dit niveau, morde men in kringen rond de prins, getuigt zulks van weinig respect.

Het zijn details, maar ze kleuren dit bezoek. De eerste officiële visite van een Oranje aan Marokko hield veel beloften in, maar het is de vraag of die zijn ingelost. De vraag is ook of de prins zelf wel zo gelukkig was met dit bezoek. Een paar keer was teleurstelling te lezen op zijn gezicht, en te horen in de prinselijke kring.

Zo niet donderdagmiddag als hij praat met de pers en enthousiast vertelt over het diner. Het was 'heel intiem' geweest en 'als familie onder elkaar'. Er was gesproken over het toerisme, watermanagement en het noorden van Marokko. 'Dat zijn dingen die wij allebei belangrijk vinden.'

Willem-Alexander was op eigen verzoek naar dat noorden gereisd, maar een scherp beeld van de problematiek in de regio kreeg hij er niet. Hij baalde zichtbaar van de situatie. 'Het is jammer dat ik maar één remigrant heb kunnen spreken', zei hij donderdag. 'Al heeft het me wel meer achtergrondinformatie gegeven en heb ik vele andere interessante gesprekken gevoerd.'

Ook op andere plaatsen kreeg hij nauwelijks de ruimte voor bijzondere ontmoetingen en gesprekken met inhoud. Op spaarzame momenten kon hij zich bewijzen als de prins die doorvraagt en van wanten weet - zoals aan de lunch in Casablanca, discussierend met zakenlieden over de economische mogelijkheden van het land, of in het visumkantoor van de ambassade, waar het ging over immigratie en haar gevolgen. Maar vaak ook was de stemming vlak. Zelfs de rondleiding door het waterzuiveringsbedrijf van Rabat, kwam moeizaam op gang.

Het was kort, zegt de prins na afloop. 'Twee etmalen zijn te weinig om dit prachtige land te leren kennen.'

En op de vraag of het bezoek een succes was, volgt: 'Dit was een eerste stap.'

Maar de kroonprins zegt ook bijzonder onder de indruk te zijn, en ondanks het moordende tempo van de reis veel te hebben opgestoken.

Trots kondigt hij ook een tegenbezoek aan van Mohammed VI. Een staatsbezoek, zegt hij met nadruk. Om eraan toe te voegen dat hij zelf ook wil terugkeren naar Marokko, zodat hij het land beter kan leren kennen.

Aha, reageert verslaggever Brahim Bourzik van de Migranten Omroep Rotterdam alert, 'Marokko is dus een mooi land voor een eh, een eh. . .'

'Huwelijksreis?', zegt de prins, breed lachend. 'Ik hoop dat dit een eerste bezoek is van vele die gaan volgen, zowel zakelijk als privé.'