op het tweede gezicht
Poetin legt Loekasjenko fijntjes uit hoe hij zich voortaan dient te gedragen
Olaf Tempelman legt bekende buitenlanders op de sofa. Deze week: de baas van Belarus, Aleksandr Loekasjenko, krijgt een lesje geopolitiek.
Vladimir Vladimirovitsj Poetin: ‘Goed bezig, Aleksandr Grigorjevitsj, maar…’
Aleksandr Grigorjevitsj Loekasjenko: ‘Vind ik ook, Vladimir Vladimirovitsj! Nog even flink met zijn allen doorpakken en we hebben al het tuig eronder en alle verraders achter de tralies! Ik wil nog tien vliegtuigen met verraders naar Minsk omleiden! En ik wil ook nog…’
V. Poetin: ‘Laat mij uitpraten en schreeuw niet zo. Ik ben de eerste de beste landarbeider op je oude kolchoz niet. Die lui die van je af willen, hebben nog een punt ook dat Belarus al 27 jaar wordt geleid door een onbehouwen kolchozbaas. Een merite van onze goede oude Sovjet-Unie was dat lomperiken als jij niet verder kwamen dan het chefschap van de collectieve boerderij. Luister, ik heb je niet in Sotsji ontboden om je een veer in je dikke kolchozreet te steken, maar om je de voorwaarden uit te leggen. Voortaan ben je gebonden aan wat mijn fijne buitenlandminister Lavrov en ik het Elena Ceausescu-model noemen...’
A. Loekasjenko: ‘Elena Ceausescu? Was dat niet die vrouw bij wie die slappe Roemeense Partijleider onder de plak zat? Ik ben altijd hard en soeverein! In de kelder van mijn paleis in Minsk staan tien blonde paaldanseressen zeven dagen per week tot mijn beschikking!’
V. Poetin: ‘Luisteren jij, niet schreeuwen. Het gaat in dit model om een stelregel van Elena Ceausescu. Die bepaalde medio 1970 dat zich in een straal van 30 meter om haar heen geen mooie vrouwen mochten bevinden, en dat de vrouwen direct naast haar duidelijk minder mooi moesten zijn dan zij. Liep er toch een mooie vrouw in haar richting, dan werd die onmiddellijk door haar bodyguards verwijderd.’
A. Loekasjenko: ‘Snap er niks van, Vladimir Vladimirovitsj!’
V. Poetin: ‘Dat komt doordat jij nu aan tieten zit te denken, in plaats van aan geopolitiek. Als je snugger was geweest, had je het in de Sovjet-Unie verder geschopt dan de kolchoz. Luister en concentreer je: zoals Elena Ceausescu geen toonbeeld was van schoonheid, zo is mijn Rusland geen toonbeeld van democratie en rechtsstatelijkheid. Het is dus in mijn belang dat democratische rechtsstaten mij niet te dicht naderen. Orbán en Kaczynski zijn goed bezig in mijn achtertuin, maar nog belangrijker voor mij is dat er een lelijke dictatuur aan mijn westgrens blijft liggen.’
A. Loekasjenko: ‘Vergelijk jij mij nu soms met zo’n vrouw die werd geselecteerd om Elena Ceausescu mooi te doen lijken, Vladimir Vladimirovitsj?!’
V. Poetin: ‘Sterker, als jij je voortaan ánders dan zo’n contrastvrouw gedraagt, dan zal er wat zwaaien. Ik heb me erg aan je gestoord toen je mijn annexatie van de Krim afkeurde en jezelf ineens als brug tussen Oost en West ging presenteren. Gelukkig zei Lavrov toen: ‘Maak je niet druk, Vladimir Vladimirovitsj, die oude boerderijbaas komt wel met hangende pootjes bij je terug.’ Over je kaping van dat Ryanair-toestel ben ik wel tevreden. Voor 23 mei spraken ze in het Westen vooral schande van de manier waarop ikzelf opponenten behandel. Nu heb je daar weer mensen die zeggen dat Poetin Loekasjenko in toom moet houden en dat Poetin uiteindelijk een rationele en betrouwbare partner is. Dat soort geluiden hoor ik graag. Daarom mag jij nu dit document tekenen. Daarin staat dat Belarus in naam soeverein blijft, maar dat A.G. Loekasjenko voortaan alleen nog handelt in directe opdracht van V.V. Poetin. Het is een document in de geest van Elena Ceausescu: om onverwachte situaties het hoofd te bieden, stelde zij in 1975 een vast groepje minder mooie vrouwen samen dat haar overal vergezelde.’