Perfect voor Mark Rutte
Gevraagd naar zijn favoriete film door het maandblad Cosmopolitan deze zomer, antwoordde Mark Rutte verrassend Mon Oncle. Wat dat zegt over de komende kabinetsperiode is giswerk, maar van slechte smaak kan de premier niet beschuldigd worden. De komedie van Jacques Tati uit 1958 geldt, zoals vrijwel alle films van Tati, algemeen als een meesterwerk.
Vijf jaar voor Mon Oncle maakte Tati (1907-1982) Les vacances de Monsieur Hulot. Meneer Hulot, de onhandige maar goedaardige stoorzender die ook in Mon Oncle, Play Time en Trafic zou opduiken, bezoekt daarin een badplaats. Daar zorgt hij voor milde opschudding door, onder andere, iedereen te verslaan met een opmerkelijke tennistechniek en een schuurtje vol vuurwerk te ontsteken.
De rustige film vol uitgekiende beeld- en geluidgrapjes is inmiddels schitterend gerestaureerd. Dat moest wel, want de oude nitraatfilm dreigde verloren te gaan. De restauratie gaat uit van Tati's latere versie van de film: niet het origineel uit 1953, maar een volledig opnieuw gemonteerde release uit 1963.
Tati was een perfectionist in hart en nieren; altijd bleef zijn werk voor verbetering vatbaar. In 1978 voegde hij nog een scène toe aan Les vacances: een dubbelgeklapte witte kajak jaagt de badgasten angst aan - een verwijzing naar Jaws.
Niet alleen het beeld, ook de geluidsband werd flink onder handen genomen. In een documentaire over de restauratie die als extra op de dvd staat, vertellen de betrokken technici er vol liefde over.
Over ruis, gekraak en 'plofjes' gaat het, en over de vraag hoe ver je mag gaan met het opschonen van geluid bij een oude film. Al te clean is ook niet goed.
'Door het gerestaureerde geluid zien we het beeld ook beter', zegt een van de projectleiders. Perfectionisten zijn het, zoals Tati het heeft verdiend.
Pauline Kleijer
Les vacances de Monsieur Hulot Regie Jacques Tati.
Distributie Eye Film Instituut.
