Oude rotten van Bewth kampioen lobbyen
Zelden is er zoveel gelobbyd door kunstenaars als de afgelopen weken in aanloop naar het cultuurdebat dat maandag in de Tweede Kamer werd gehouden....
Drie keer kreeg de groep een negatief advies van de Raad voor Cultuur, in 1992, 1996 en 2000. Twee keer wisten ze via de Tweede Kamer hun plek in het kunstenplan veilig te stellen. En afgelopen maandag nam kamerlid Judith Belinfante het openlijk op voor de makers van architecturale mime, al was het in bewoordingen waarover je je kunt afvragen of je daar als groep blij mee moet zijn. Belinfante vond het erg sneu voor de oude rotten van BEWTH: 'Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen dat deze theatermakers hun carrière niet in het kunstenplan af mogen maken.' Later interrumpeerde ze staatssecretaris Rick van der Ploeg met een opmerking over de 'oudere maar toch zo vitale kunstenaars van BEWTH'. Het laatste bijvoeglijk naamwoord haastig toegevoegd.
Voelt BEWTH zich gekrenkt? 'Nee', zegt artistiek leider Ben Zwaal, al vanaf 1967 bij BEWTH betrokken. 'Collega's zeiden wel: goh, dit is ook beledigend. Maar ik tel mijn zegeningen wanneer iemand het voor ons opneemt. Ik proef er ook waardering in voor ons oeuvre.'
Volgens Zwaal schuilt het lobbysucces in de stroom brieven van de vrienden van BEWTH aan Tweede-Kamerleden: 'Het is wonderbaarlijk hoe ongelooflijk trouw en veelzijdig ons publiek is. Dat schrijft hartstochtelijke brieven over hoe waardevol BEWTH is. Daarvan schiet het schaamrood mij naar de kaken. En er zitten gerenommeerde architecten tussen, maar ook de eenvoudige dame uit Enkhuizen. Ze gebruiken argumenten van het hoofd en het hart.'
En dat werkt, al moet de groep tot dinsdag wachten of de voor hem gunstige motie van Dittrich en Nicolaï alsnog wordt aangenomen.
De komende dagen lobbyt Zwaal niet meer. De energie is op. 'Wij zijn niet zulke schreeuwers. Wij zijn altijd zwijgend, bewegend maar waardig aanwezig. Zoals onze voortreffelijke dames Klaske Bruinsma en Otti Bouwhuis tijdens de hoorzitting in oktober uren hebben stil gezeten met twee notitieblokken waarop affiches van ons waren geplakt. Wij denken in vorm. We zijn stil maar we zijn er.'
Alleen niet tijdens de snelwegblokkade door de kunstenaars medio september. Zwaal boos: 'Daarvan waren we niet op de hoogte. Terwijl wij als mimers heel fraai die auto's tegen hadden kunnen houden.'
