Oranje half uur creatief en dominant

In dat eerste halfuur voetbalde Nederland zoals de bondscoach het graag wil, maar zoals het in bijna twee jaar weinig te zien is geweest. De ploeg jaagde de Kameroeners al op eigen speelhelft op en de bal ging snel rond.

Van Persie blonk uit als linksbenige rechtsbuiten, die linksachter Atouba dolde en met rechts fraaie voorzetten gaf waaruit Van Nistelrooij en Cocu bijna scoorden.

Sneijder was een gedegen vervanger van Van der Vaart, die uit voorzorg zijn enkel rust gaf, en bracht de versnelling aan in het spel zoals hij die beheerst. Van Nistelrooij was gedreven en verdiende het doelpunt in zijn 50ste interland, toen hij koelbloedig bleef nadat de mee naar voren getogen Ooijer de bal met het hoofd klaarlegde.

Aan deze fase klampte het Nederlands elftal zich na afloop vast. Het uur dat volgde was zeker zo nuttig voor het leerproces waarin het elftal zo kort voor het WK verkeert. Dat was het uur waarin van dominantie niets meer over was en waarin de Afrikanen het middenveld in handen namen en vaak een meerderheid verwierven.

Dat was ook de periode waarin Robben uitgleed en Webo na een snelle tegenaanval Mathijsen te vlug af was, waarop het publiek weer eens besefte hoe cruciaal de aanwezigheid van Van der Sar in het doel is.

Groot was de eensgezindheid in de commentaren na afloop: zoals ze het eerste halfuur speelden, dat willen de internationals uitbouwen, hoewel negentig minuten in dit tempo onmogelijk is. Maar ze blijven lekker trainen, waarbij ze het positiespel en de conditionele inhoud willen verbeteren, opdat ze de tegenstander langer hun wil opleggen en in andere fases met beleid kunnen voetballen.

De spelers legden tijdens het Wilhelmus de armen over elkaars schouders. Spontaan. Verdediger Mathijsen: ‘We vormen een hecht team, daarvan moeten we het hebben. Dat gebaar was niet nep.’

Voor het testen van de weerbaarheid van de defensie was het jammer dat spits Eto’o zomaar verstek liet gaan. Mathijsen: ‘Ik had liever gehad dat hij had meegedaan. Je wilt weten hoe zo’n topspits is. Blijkbaar had hij andere dingen te doen.’ Zo heel vaak heeft Mathijsen niet tegenover spitsen uit de buitencategorie gestaan, alvorens hij Kezman, Drogba en Crespo tegenkomt in Duitsland.

Dat sommige critici daarom hun twijfels uitspreken of Mathijsen zich op het allerhoogste niveau staande houdt, het zij zo. ‘Daaraan heb ik maling. Als je je daarover druk maakt, ben je ver van huis. Ik ben met mezelf bezig en met het team.’

Mathijsen had met AZ sinds 23 april geen serieuze wedstrijd afgewerkt. Het is volgens hem een kwestie van tijd voor het beter gaat met de ploeg: ‘Als wij fit zijn, kunnen we onze beoogde speelwijze langer volhouden. Dan gaan we vlammen op het WK.’

Ook Ooijer ziet perspectief. Zijn deelname is enigszins verrassend, omdat tijdens de kwalificatie vrijwel altijd Boulahrouz de voorkeur kreeg. ‘Joris en ik zijn veel met elkaar bezig geweest. We kennen elkaar, we zijn een beetje dezelfde types. Je moet elkaar blind vertrouwen en weten waar de ander loopt. Dat vergt veel organisatie, ook met de backs. Bovendien moet je allemaal op een lijn zitten, anders houdt het op.’

Mathijsen: ‘Onze speelwijze is vol risico’s. Die moeten we zien te doseren. En in de tweede helft was het tankje leeg.’

Zo filosofeerden de spelers over een nabije toekomst waarin de perioden van dominant, creatief spel langer gaan duren, om succesvol te kunnen zijn op het WK en bondscoach Van Basten tevreden te stemmen.