Onzorgvuldige KNVB

Het is een ongeschreven mensenrecht te weten door wie men beschuldigd wordt en van wat. Anders is verweer tegen de aantijgingen uitgesloten. In het geding was niet aan de orde of de beschuldiging juist is, noch is er een poging gedaan om uit te zoeken door wie de scheidsrechter in een kwaad daglicht is gesteld. De rechter heeft Jol geadviseerd een bodemprocedure aan te spannen om zijn naam te zuiveren.

Om de gegrondheid van de beschuldigingen vast te stellen, is het nodig eventuele getuigen onder ede te horen. De kort gedingprocedure is daarvoor niet geschikt. Ook als Jols eis was toegewezen, zou hij daarmee niet veel zijn opgeschoten. Immers de door hem gewenste wijze persoon mist de bevoegdheid om door getuigenverhoor de waarheid aan het licht te brengen.

Het lijkt erop dat Jol met een te magere eis naar de rechter is gestapt. Hij had kunnen vragen de KNVB te veroordelen wegens onrechtmatige daad - aantasting van eer en goede naam - omdat de voetbalbond ruchtbaarheid heeft gegeven aan tot nu toe onvoldoende gegronde beschuldigingen. Dan had de KNVB aannemelijk moeten maken dat er meer is dan een gerucht over manipulatie van uitslagen.

De KNVB houdt Jol voorlopig buiten de lijnen. Dit is op zichzelf een terechte beslissing. Over de integriteit van scheidsrechters in het betaald voetbal, waar grote belangen in het spel zijn, mag niet de minste twijfel bestaan.

Maar door de kwestie in de publiciteit te brengen is de KNVB is er zelf debet aan dat Jol in opspraak is geraakt. Kwalijker is dat de voetbalbond de voor Jol fnuikende berichten baseerde op één anonieme bron en dat van een grondig onderzoek naar Jols 'wandaden' vooralsnog niet is gebleken.

Van een machtige maatschappelijke organisatie als de KNVB had zorgvuldiger optreden verwacht mogen worden. Jol is nu opgezadeld met de omgekeerde bewijslast: het is aan hem om aan te tonen dat hij onschuldig is.