Ontwerper Frank Tjepkema: 'Ik wil over alles verhalen vertellen.'
Wat zijn de beste dingen om hebberig van te worden? Smaakbepalers uit de wereld van fotografie, design en mode gidsen ons. Deze week: ontwerper Frank Tjepkema.
Met zijn studio Tjep. ontwerpt hij bijna alles, van sieraden tot interieurs, van meubels tot installaties. Frank Tjepkema (41) houdt van verhalen vertellen met zijn ontwerpen, en dan met name sprookjes. 'In een sprookje klopt alles.'
Wat is uw smaak?
'Ik werk totaal niet dogmatisch en ik wil me ook niet conformeren aan trends. Daarom ga ik ook nooit naar Center Parcs en woon ik liever in de Jordaan in Amsterdam dan in een nieuwbouwwijk. Ik vind de Jordaan een fascinerende buurt. Het is een smeltkroes van kleine ondernemingen, die op een natuurlijke manier is ontstaan.
'Mensen verwachten bij een ontwerper misschien een perfect huis, maar dat is helemaal niet zo. Het is een eclectische verzameling van spullen. Er staan muziekinstrumenten en kunstwerken van vrienden. Ook spullen die ik van mijn ouders heb gekregen. We hebben niet dezelfde smaak, maar als ik mijn iMac op zo'n antiek bureautje heb staan, vind ik het een geweldig gezicht. Dat meubelstuk is nog gemaakt in de tijd dat er geen elektriciteit was en moet je zien wat er nu op staat.
'Een vriend heeft een kunstwerk van graffiti in mijn huis gemaakt. Ik hou van graffiti, omdat het geïmproviseerd is.'
Hoe komt uw smaak terug in uw werk?
'Toen ik klein was, wilde ik bouwvakker worden, omdat ik huizen wilde bouwen. Later hoorde ik dat de architect bepaalt hoe een huis eruit komt te zien, dus wilde ik dat worden.
'Maar in de jaren tachtig, toen ik als puber een studierichting moest kiezen, vond ik de architectuur saai. Productontwerpen leek me toen een vrijer en leuker beroep.
'Ik vind een ontwerp goed als er een vernieuwend en tegendraads idee achter zit. Het moet ook sprookjesachtig zijn. In een sprookje klopt alles.
'Je kunt erin verzuipen, het tilt je op en brengt je naar een andere wereld. Maar een sprookje heeft ook altijd een donkere kant. Voor het project Oogst had ik een boerderij als een pretpark gemaakt. Maar daar zat ook een slachthuis bij. Een ander ontwerp is een vaas die makkelijk breekt, maar wel heel blijft. Die barsten maken het ook mooier.
'De reden dat ik zo breed ben georiënteerd, is dat ik over alles verhalen wil vertellen, zowel over sieraden als over gebouwen.'
Hoe komt uw smaak terug in uw privéleven?
'Een paar keer per jaar geef ik een lezing in het buitenland. Zo ben ik helemaal verliefd geworden op Afrika. Een zonsondergang daar was een verbijsterende ervaring voor me.
'Het licht en de kleuren zijn niet te fotograferen. De iconografie, maskers en beelden maakten ook veel indruk.
'Op een wijngaard in Zuid-Afrika proefde ik heel goede wijn. Maar dat paradijs van die wijngaard had ook weer de schaduw van de apartheid over zich. In de townships, die toch symbool staan voor de problemen van het land, zag ik fascinerende bouwwerken, waaronder een barak die helemaal uit deuren was opgebouwd.
'In ontwikkelingslanden is nog ruimte om te improviseren, hier is alles dood gepland. Zoals de binnenstad van Amsterdam is ontstaan, vanuit een bepaalde culturele achtergrond, maar zonder vast stramien.
'Dat zijn we hier volledig kwijtgeraakt. Ik vind dat wij ontwerpers de kwaliteit van de improvisatie moeten herstellen.'
undefined