Nukkige vijftiger
Dertig jaar lang schreef de Belgische journalist Piet Teigeler over de realiteit van het dagelijkse leven. Nu hij de zestig nadert, acht hij de tijd rijp voor fictie....
Met Teigeler krijgt Antwerpen ook weer de twee politiespeurders terug die de stad ontvielen toen Jef Geeraerts vorig jaar Vincke en Verstuyft ten grave droeg. Ze heten nu adjunct-commissaris Carpentier en hoofdinspecteur Dewit (met Haarlemse voorouders).
Carpentier heeft veel weg van Maigret: een vijftiger met nukkige buien, die zich op ieder uur van de dag de borrel goed laat smaken, lekker eten niet uit de weg gaat en een begrijpende vrouw aan zijn zijde weet. Alleen de psychologische kennis en aanpak van Maigret ontbreken, maar die bezat Simenon's commissaris tijdens zijn eerste optredens evenmin.
In tegenstelling tot Geeraerts laat Teigeler zich niet door de actualiteit inspireren. Hij brengt pure fictie. Het enige dat werkelijk bestaat, is Antwerpen. Van die stad geeft Teigeler menig mooi en indringend beeld, weergegeven in een laconieke stijl die de vaart in het boek houdt.
Inzinkingen kent Een dode op Sint-Anneke nauwelijks of niet, hoewel het onderwerp niet bijster origineel is. De dode op het Scheldestrand van Sint-Anneke is een vrouw die gezien de schotwond koelbloedig is geliquideerd. Aan verdachten hebben de twee politiemannen geen gebrek: van dodelijk jaloerse echtgenoot tot mafiose Italianen en anabolen slikkende bodybuilders, types die kleurige taferelen en dialogen opleveren. Waarna de oplossing voor de hand ligt en toch eigenlijk weer niet. FvS
Piet Teigeler: Een dode op Sint-Anneke.
Houtekiet-Fontein; ¿ 24,90.
ISBN 90 261 0873 7.
