Nieuwe klap voor Chirac
Dat het bij de Olympische Spelen om meer gaat dan sport alleen is een gemeenplaats. Nooit eerder echter werd het prestige dat met het evenement is gemoeid duidelijker gedemonstreerd dan bij de uitverkiezing van Londen als de stad waar de Spelen van 2012 zullen worden gehouden....
Nu beïnvloeding achter de schermen moeilijker is geworden, wordt de lobby voor de schermen met des te meer kracht ter hand genomen. In dit geval aarzelden regeringsleiders en staatshoofden niet hun persoonlijke prestige in de strijd te werpen. Nooit eerder immers ging de race tussen steden -Londen, Parijs, Moskou, Madrid en New York -in landen met zoveel gewicht.
De ironie wil dat de leiders van de twee landen wier hoofdstad de meeste kans maakte, tevens het meest gebrand waren op het binnenhalen van de Spelen. Voor Blair zou het de kroon op zijn premierschap betekenen, terwijl president Chirac snakte naar een resultaat waarmee hij Frankrijk, en zichzelf, weer op een positieve manier in het nieuws zou kunnen brengen.
Het drama had niet groter kunnen zijn. Wees iedereen tot vlak voor de stemming Parijs aan als de grootste kanshebber, het IOC koos in de laatste stemronde toch voor Londen. Blair kan een nieuwe triomf aan zijn ketting rijgen, Chirac krijgt een zoveelste klap.
De keuze van het IOC stijgt daarmee uit boven de vraag wie de eer toekomt de Spelen van 2012 te mogen organiseren. Blair zal ongetwijfeld met nog meer zelfvertrouwen invulling geven aan zijn voorzitterschap van de Europese Unie, in de wetenschap dat zijn belangrijkste opponenten - Chirac en Schröder - uitgeteld in de touwen hangen.
De eerste effecten zijn wellicht reeds vandaag en morgen waarneembaar op de top van de G8 in Schotland, waar Blair niet minder dan drie Olympische verliezers - Frankrijk, Rusland en de VS - tegenover zich vindt. Poetin en Bush laat de uitschakeling van respectievelijk Moskou en New York vermoedelijk vrij koud, veel kans maakten ze toch al niet. Interessanter is of Chirac het moede hoofd in de schoot legt of juist zal proberen zijn stempel op de uitkomst te drukken.
IOC-voorzitter Jacques Rogge zal vrede hebben met de uitslag. Daarentegen kan het verloop van de race tussen de kandidaten hem niet vrolijk hebben gestemd. Zijn voornemen de Olympische Spelen zowel financieel als organisatorisch beter beheersbaar te maken, zodat ook steden in Afrika en Latijns Amerika ooit nog een kans maken, leek aan de aanwezigen op het prfeestje in Singapore - geschatte kosten 150 miljoen dollar - niet besteed.
