Nepgarnalen zijn soms beter - maar niet altijd

Duurzame grote garnalen zijn nog nauwelijks te krijgen. Zijn surimigarnalen een alternatief?

Heerlijk, grote garnalen of scampi, maar ik koop ze niet meer. Ze worden in tropische landen gevangen met veel bijvangst en dat gaat gepaard met verstoring van de zeebodem. En juist in landen als India, Thailand, China of Indonesië is er weinig controle. Daarom zijn er nog geen duurzaam gecertificeerde grote garnalen te krijgen. Wel liggen tropische seabobgarnalen uit Suriname in de super, mét MSC-keurmerk voor duurzame vangst, maar dat zijn kleine.

Veel tropische garnalen zijn gekweekt. Dat lijkt een goed alternatief, maar helaas ontbreekt ook daar betrouwbare, onafhankelijke controle. Die kweek is vaak vervuilend en tast kwetsbare ecosystemen als mangrovebossen aan. Het duurzaamheidskeurmerk voor kweekvis, ASC, heeft nog geen tropische garnalenkweek gecertificeerd, al hanteren wel steeds meer kwekerijen GlobalGAP- of BAP-eisen: Best Aquaculture Practices. Helaas kan de consument dat nergens zien, maar samen met de VISwijzer (goedevis.nl) zorgen veel supermarkten ervoor dat hun garnalen aan deze keurmerken voldoen (PLUS, Jumbo, Deka, Dirk, AH-huismerk).

Nu heeft mijn Spakenburgse vishandel ook lekkere surimigarnalen: gigagarnalen zonder pootjes, maar gemaakt van surimi. Een van oorsprong Japanse uitvinding, hoewel de meeste surimi hier nu uit Litouwen komt. Vis, meestal een die goedkoop is en overvloedig voorkomt, wordt gemalen, gemengd met zetmeel, zout, eiwit (vaak van kip!), suiker en krab- of garnalenaroma, gekleurd met paprikapoeder of karmijnrood (van cochenilleluizen) en gevormd tot staafjes, 'flakes' of garnalen. Het is mode in culinaire kringen om surimi een verwerpelijk product te vinden, maar omdat de gebruikte vis meestal koolvis, blauwe wijting of een andere niet bedreigde soort is, goedkoper dan de originele, vaak overbeviste producten en vaak zelfs een MSC-keurmerk heeft, is er uit duurzaamheidsoogpunt weinig op aan te merken.

Nu zijn surimigarnalen vaak gemaakt van vis uit India: de 'threadfin seabream', die daar in overvloed voorkomt. Ze worden gevangen in kleine bootjes die het ecosysteem weinig verstoren, zegt een importeur. Ik wil hem wel geloven, maar volgens Nederlandse onderzoekers wordt de meeste Indiase vis ongecontroleerd gevangen met trawlers en worden surimivisjes overbevist.

Zijn surimigarnalen duurzamer dan tropische garnalen zonder MSC- of ASC-keurmerk? Waarschijnlijk niet, tenzij ze van goed beheerde (Europese) witvis wordt gemaakt, liefst betrouwbaar gecertificeerd. Gewoon naar vragen bij de kraam.

Prijs: goedkoper dan echte garnalen

Verkrijgbaar: Viswinkels en viskramen

Oordeel:MSC-surimigarnalen ****, andere **

undefined