Nazi-spook
Er zijn vele manieren denkbaar waarop een actualiteitenrubriek aandacht kan besteden aan het euthanasievraagstuk, dat door de uitspraken van minister Borst wederom onderwerp van debat is....
In de film moet een arts zich verantwoorden voor het plegen van euthanasie op zijn doodzieke vrouw. Aanvankelijk worden hem grote verwijten gemaakt, maar uiteindelijk zegeviert zijn standpunt en wordt hij vrijgesproken. Niet onbelangrijk detail: het gaat om een nazi-film uit 1941, die ten doel had de publieke opinie rijp te maken voor euthanasie.
Wat de Rotterdamse docent beweegt om juist deze film te gebruiken als uitgangspunt voor een discussie met zijn studenten over de morele dilemma's van euthanasie, werd uit de reportage niet duidelijk. Hij opperde dat het belangrijk is om toekomstige artsen te wapenen tegen 'de barbarij'. Wat wilde hij en wat wilde de verslaggeefster daarmee tot uitdrukking brengen? Dat er een lijn loopt van de nazi-ideologie naar de Nederlandse euthanasiepraktijk? Het werd niet gezegd, maar die suggestie bleef wel hangen. Niet in de laatste plaats door het onaangename slotbeeld, waarvoor het Ende van de Duitse film werd gebruikt.
De EO heeft het volste recht om stelling te (blijven) nemen tegen de nieuwe euthanasiewet en tegen eventuele pogingen om de voorwaarden te versoepelen waaronder levensbeëindiging is toegestaan. De omroep kan dit doen in de wetenschap dat bedenkingen en twijfels niet zijn voorbehouden aan de tegenstanders. In vrijwel geen enkele levensbeschouwelijke en politieke kring is het standpunt over euthanasie een uitgemaakte morele zaak. Het vraagstuk is voor velen een gewetenskwestie.
De EO-reportage deed daar in het geheel geen recht aan. In Het Parool zei Van Driel dat ze de Duitse propagandafilm heeft aangegrepen 'omdat de huidige euthanasiepraktijk veel mensen in en buiten Nederland doet denken aan wat de nazi's er destijds voor opvattingen op nahielden '. In het beste geval getuigt deze vergelijking van grote domheid, in het ergste geval is er sprake van kwalijke stemmingmakerij.
Minister Borst heeft vorige week haar excuses aangeboden voor uitlatingen die voor iemand in haar positie ook ongepast waren. Het lijkt me dat de EO nu ook iets heeft uit te leggen. Tot nader order kijk ik weer met ouderwetse argwaan naar Andries Knevel en zijn kornuiten.
