Mooi oog
Deze dames zouden al teruggekeerd moeten zijn naar de dorpen waar ze vandaan komen. Ze werken in Dolly, de roemruchte hoerenwijk in Surabaya. Op last van Tri Rismaharini, de eerste vrouwelijke burgemeester daar, is Dolly officieel gesloten. In de praktijk functioneert het nog. De burgemeester heeft iedere vertrekkende prostituee een financiële compensatie toegezegd van 5 miljoen roepies, ruim 300 euro. Vertrekkende pooiers krijgen net zoveel. Van dat bedrag kun je in Indonesië drie maanden rondkomen. Niet echt genoeg om een nieuw leven op te bouwen, misschien is dat de reden dat een heleboel dames hun biezen nog niet hebben gepakt.
In Nederland zit een hoer in haar eentje achter het raam, in Indonesië zitten ze met zijn allen op de bank. Alsof ze in een schoonheidssalon wachten op hun beurt, een flinke portemonnee bij zich om de behandeling contant af te rekenen. Wel een behoorlijk vlekkerige bank voor een schoonheidssalon. Hij staat op een verhoging, als op een presenteerblaadje. 'Tempat Dudu Wanita' op de tegelwand wil in het Indonesisch zeggen: ruimte voor zittende vrouwen. Zouden ze daar dezelfde dubbele betekenis van zitten kennen als wij? Op de Wallen zitten. Achter het raam zitten.
De dame links is de enige die haar krant werkelijk leest. Ze heeft niet door dat ze haar prachtig opgemaakte oog blootgeeft, zo is ze in de krant verdiept. Is dat een Papa Smurf op die foto? Smurfen kom je ook overal tegen. De andere dames hebben allemaal één pagina uit de krant gepakt, ze houden hem angstvallig voor hun gezicht. Ondersteboven, dwars, het maakt ze niet uit, als ze maar niet herkenbaar op de foto komen. Als ze straks terugkeren naar hun dorp, willen ze niet uitgejouwd worden om wat ze in de grote stad hebben uitgevoerd. De vierde van links houdt de krant goed, maar ze kan niets lezen, het papier zit te dicht op haar ogen.
Boven in de tegels reflecteren de kermiskleuren van de tl-buizen, als ze wit waren, zou deze wachtkamer de sfeer hebben van een sweatshop. De tegels waarin het paradijselijke tafereel met pauw gebakken is, moeten de setting een extra tikje idylle geven. Klanten kunnen buiten voor het raam kiezen wie van de dames het gaat worden. Eerst even wachten tot de fotograaf is vertrokken en de kranten zakken. Of zouden de klanten aan een mooi oog genoeg hebben?
Updates
Twitter.com/HansAarsman
undefined