'Mijn God, wat is er nog veel te doen'

En, tussen nog veel meer ongein in de media, de Amerikaanse atlete Gayle Devers. Liever gezegd, ze zag op de foto slechts Devers' kruis en de lange nagels van de kampioene. Oh ja, vrouwenemancipatie voorbij anno 2004?

'Heeft zo'n wereldkampioene geen gezicht?', vroeg Minco van het Bureau Beeldvorming en Diversiteit Publieke Omroep zich zondag, aan de vooravond van Internationale Vrouwendag, vertwijfeld af in De Balie. Over Kant: 'Als je haar zo geportretteerd ziet, associeer je dat dan met een vrouw met macht en kennis? De man staat, jammer genoeg, nog altijd gelijk aan hoofd en techniek. De vrouw aan lichaam en gevoel. Zo ouderwets zijn we nog steeds.'

Is vrouwenemancipatie, 94 jaar na de eerste Vrouwendag, grotendeels voltooid? Eigenlijk wel, meent minister De Geus van Sociale Zaken. Maar bij de moslimvrouwen is nog een wereld te winnen, aldus de CDA'er. Lariekoek, hield voorzitter De Rijk van de Vrouwen Alliantie de zaal voor . 'Ik schat dat we halverwege zijn.'

Want zolang slechts 2 procent van de zakentop vrouw is, 80 procent van de onbetaalde zorg door vrouwen wordt verricht en vrouwen in Barend en Van Dorp slechts mogen verschijnen als ze mooi zijn en beschikken over een laag decolleté, betoogde de GroenLinks-senator, is er nog veel strijd nodig. De Rijk: 'Als het aan dit kabinet ligt, gaat vrouwenemancipatie alleen over geweld achter de voordeur en over Turkse en Marokkaanse vrouwen.'

Islamitisch feministe Ceylan Weber, gehuld in hoofddoek, hield haar hart vast over wat de moslimvrouw nu te wachten staat. 'Als het aan De Geus ligt, hoeven we alleen maar te kopiëren wat de witte vrouw heeft bereikt', aldus Weber van de Vereniging van Nederlandse Moslimvrouwen.

'Ons wordt verteld dat je met een hoofddoek niet geëmancipeerd bent. Dat je geen hersens hebt. Dit beeld, dat van arme en zielige vrouwen die hulp nodig hebben, vormt juist de grootste bedreiging voor de emancipatie van moslimvrouwen.'

Panellid Karim Belhaj waarschuwde voor het gevaar dat de witte, geëmancipeerde vrouw zich laat gebruiken voor de agenda van de witte man. Belhaj: 'Als het nu gaat over allochtone emancipatie, gaat het over geweld en het hoofddoekje. Niet over werk en zorg. De verleiding is groot voor de witte vrouw om daaraan mee te doen.' 'Er wordt nu een tweedeling gemaakt', waarschuwde schrijfster Anja Meulenbelt. 'Met de witte vrouw is het eigenlijk wel goed, met de zwarten is alles mis.'

Meulenbelt over Kant: 'De verleiding is altijd groot om niet te bitchy over te komen. Maar op deze manier wordt er een glamourpoes van je gemaakt.'

De 'cliché-voorbeelden' waarmee Minco de zaal confronteerde, konden rekenen op afkeurende reacties. Minco: 'Dit waren kranten van zaterdag, niet uit de jaren vijftig. Mijn God, wat hebben we nog veel te doen. Ik hoop echt dat Kant de volgende keer in haar kantoor en in pak wordt gefotografeerd.'