Midnight in Paris, Men in Black, Daybreakers

Midnight in Paris (Woody Allen, 2011) NPO 2, 23.40-01.06 uur.

Op 10 augustus 1901 maakten de Britse academici, Charlotte Moberly (1846-1937) en Eleanor Jourdain (1863-1924), een trip naar Versailles die ze nooit meer zouden vergeten. Toen ze op het landgoed het chateau Klein Trianon bezochten, zouden ze naar eigen zeggen in een kloof in de tijd zijn beland en oog in oog hebben gestaan met Marie Antoinette en dier gevolg. Over het zogenoemde Moberly-Jourdain-incident publiceerden ze onder pseudoniem het boek An Adventure (1911), dat ze op veel aandacht én spot kwam te staan. Zo ging het gerucht dat ze getuigen waren geweest van een queer-verkleedfeestje bij de buren, en in alle preutsheid niet wisten wat ze overkwam.

Wat er ook werkelijk mag zijn gebeurd, daar in spookachtig Versailles op 10 augustus 1901, het even ongeloofwaardige als fascinerende verhaal lijkt Woody Allen behoorlijk te hebben geïnspireerd toen hij Midnight in Paris maakte. Want ook hier komt het hoofdpersonage, de met zichzelf en zijn relatie worstelende schrijver Gil (Owen Wilson), in een tijdgat terecht. Tijdens een nachtelijke wandeling verdwaalt hij in het Parijs van de jaren twintig, waar idolen en iconen als Jean Cocteau, Scott Fitzgerald, Picasso, Hemingway en Dalí (mooie rol van een op neushoorns gefixeerde Adrien Brody) rondlopen alsof ze nooit gestorven zijn. Een droom? De tragikomische illusies van een kunstenaar in de knoop? Wat doet het ertoe, in deze bitterzoete stadsode, waarmee Allen de Oscar voor het beste scenario won, en die ook bij de toeschouwer gemakkelijk lust opwekt in nostalgisch tijdreizen.

Men in Black (Barry Sonnenfeld, 1997) RTL 5, 20.30-22.30 uur.

Inmiddels tig keer uitgezonden op tv, destijds dé zomerhit van 1997, deze geestige en slimme actiekomedie waarin Will Smith en Tommy Lee Jones het als gespecialiseerde veiligheidsagenten opnemen tegen buitenaardse asielzoekers. De aliens zijn doorgaans niet van mensen te onderscheiden, maar hebben soms wel kwade bedoelingen. De humor van het op een strip van Lowell Cunningham gebaseerde verhaal schuilt vooral in de absurde situaties en de tegenstelling tussen oudgediende Jones en nieuwkomer Smith; de één een droogkloot, de ander een woesteling. De laatste scène is misschien wel de leukste van de film: daarin wordt onthuld dat basketballer Dennis Rodman een buitenaards wezen is ('geen beste vermomming', aldus een nieuwe collega van Smith) en zoomt de camera uit op de aarde, het melkwegstelsel en het heelal, om dit heelal vervolgens te tonen als knikker in een knikkerspel van een buitenaards tentakelwezen. Vanavond gevolgd door de eerste sequel uit 2002, die heel amusant is maar net als deel drie uit 2012 niet kan tippen aan het origineel.

Daybreakers (Michael Spierig, 2009) HBO 3, 23.00-00.40 uur.

In 2019 heeft een virus de mensheid grotendeels in vampiers veranderd en moeten bloedzuigers en stervelingen samen overleven. Vampierprofessor Ethan Hawke (nogal bleekjes en met gele pupillen) zoekt naar een adequate bloedvervanger, maar ontdekt dankzij een bende menselijke rebellen een gekunsteld, spectaculair geneesmiddel. Dat vindt de grote baas van de bloedverwerkingsindustrie natuurlijk niet fijn, zodat de film een redelijk spannend kat-en-muisspel wordt. Daybreakers scoort vooral met zijn stijl. Het kleurgebruik, de belichting en effectief terughoudende muziek resulteren in een sterke, sombere sfeer, ergens halverwege gotiek en Blade Runner. En hoe ranzig: de scène waarin Sam Neill een glas bloed drinkt alsof het whiskey met ijs is.