Midden-Oosten maakt eigen misère
‘Ken je geschiedenis’, schrijft Rachida Azough (het Betoog, 2 september). Volstrekt juist, maar kent ze die zelf? Volgens haar is het Westen ‘grotendeels verantwoordelijk voor de misère in het Midden-Oosten’....
Zeker, Egypte zat onder Britse heerschappij van 1882 tot kort na de Tweede Wereldoorlog. Dat is een jaar of zeventig. De rest van het Arabische Midden-Oosten zat eeuwenlang onder de Turk. De Britten hebben daar in de Eerste Wereldoorlog een einde aan gemaakt. Vervolgens hebben de Britten en Fransen dat deel van de wereld in invloedsferen verdeeld. Die duurden tot kort na de Tweede Wereldoorlog, dus een jaar of dertig.
Zeventig jaar of dertig jaar: het zijn korte periodes die weinig kunnen betekenen voor de aard van een land. De Britten (en de Amerikanen) hebben niets achtergelaten in het Midden-Oosten dan een bloeiende olie-industrie.
Gesteld, het Westen had zich nooit met het Midden-Oosten ingelaten. Was daar dan een olie-industrie ontstaan? Wie zou dat hebben gedaan?
De immense rijkdom die Saudi- Arabië nu is toegevallen, is veelal verkeerd besteed. Kwam dat door westerse invloed?
Nasser heeft geprobeerd een Verenigde Arabische Republiek tussen Egypte en Syrië te stichten. Die is uiteengevallen. De Arabische leiders kibbelen over van alles en nog wat op hun top-bijeenkomsten. Daar hebben ze het Westen niet voor nodig.
Het UNDP-rapport over de achterstand van de islamitische wereld noemt drie oorzaken: gebrek aan vrijheid, aan kennis en aan vrouwkracht. De dictaturen in het Midden-Oosten zijn van eigen makelij, niet ingevoerd.
Het aantal boeken dat in het Arabisch wordt vertaald, is miniem. Wie leest, moet zich afzonderen. Het kan zijn dat dit daar als asociaal wordt ervaren. Maar de gevolgen zijn duidelijk. Hoeveel Nobelprijswinnaars kent het Midden-Oosten, naast de onlangs overleden Egyptische schrijver Mahfoez?
Waarom mag Azough geen auto besturen in Saudi-Arabië? Komt dat door de CIA? Al deze zaken en toestanden zijn gegroeid op eigen bodem, zonder westerse tussenkomst. De Arabische wereld lijdt aan een slachtoffer-cultuur. Haar ellende ligt aan de Amerikanen, aan het Westen en vooral aan de joden – maar nooit aan henzelf. De Arabische media gaan zich te buiten aan een overvloed van vunzig antisemitisme.
Het is een gotspe de misère in het Midden-Oosten het Westen in de schoenen te schuiven, zoals Azough doet.
Volgens haar zou Theo van Gogh in november 2004 niet zijn vermoord, had de aanval op het WTC op 11 september 2001 niet plaatsgehad. Dat is een slag in de lucht zonder spoor van bewijs. Hoe verzin je het?
Rachida Azough zou er goed aan doen zich wat meer in de geschiedenis te verdiepen en wat minder te fantaseren.
