Meiden van de Keileweg zijn ineens niet meer te vinden
Waar zijn de tippelhoeren van de Rotterdamse Keileweg? Een paar jaar geleden waren het er volgens 'geïnformeerde schattingen' van hulpverleningsinstellingen nog 457....
Dat bleek toch nog aan de hoge kant. Vorig jaar ging de Rotterdamse gemeenteraad aan de slag met een werkhypothese van 150 verslaafde prostituees en nog eens vijftig niet-verslaafde prostituees. Die eerste groep moet de komende tijd in allerhande zorgtrajecten en opvanghuizen worden ondergebracht, voor de laatste groep vrouwen zou een 'laagdrempelige inpandige voorziening' - een soort inloopbordeel - worden gerealiseerd. De gemeente zette zelfs een advertentie waarin projectontwikkelaars - lees: pooiers - werd gevraagd plannen in te dienen. Maar nu blijken die vijftig er ook al niet te zijn. Wim van Sluis, donderdag in zijn laatste commissievergadering als interim-wethouder Veiligheid: 'Van die vijftig dames zijn er veertien tóch verslaafd. Van de anderen bleken er bij nader inzien maar een stuk of twaalf regelmatig op de Keileweg te werken.' Interessant detail: gemiddeld vier daarvan zijn dan nog travestiet of transseksueel. Tellen die wel mee? Hoe dan ook, met of zonder die laatsten: veel te weinig om een bordeel voor te beginnen. GroenLinks had nog wel een ideetje voor de wethouder. Er waren wat ondernemers geweest die er brood in zagen om prostituees uit andere delen van het land over te laten komen om het 'gemeentebordeel' te vullen. Van Sluis vond het een 'maf' idee. PvdA-leider Cremers beschuldigt Van Sluis en het college van 'cijfermanipulatie' om maar geen bordeel te hoeven beginnen. Maar volgens Van Sluis is er juist voor het eerst in de jarenlange discussie duidelijkheid over de omvang van het probleem. Die omvang blijkt dus veel kleiner dan gedacht. Maar hoe heeft dat beeld nu zo lang zo verkeerd kunnen zijn? Hebben hulpverleners de zaak overdreven, uit eigenbelang of om interessant te doen? Is er slordig werk geleverd? Van Sluis, diplomatiek: 'Laten we zeggen dat terugkijkend sommige beweringen wel eens met te grote stelligheid zijn gedaan. Extrapolatie van schattingen is nu eenmaal hachelijk. In de hulpverleningssector kan zeker enige verzakelijking plaatsvinden. Enfin: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.'