Manisch blije muur
Op de Wereldtentoonstelling in Hannover werd vier jaar geleden het Nederlandse paviljoen, een stapel 'landschappen' van architectenbureau MVRDV, als geniaal bejubeld....
Terecht, maar even verderop stond nog een juweel: een 45 meter hoog gebouw zonder ramen, versierd met een hysterisch vrolijk motief van blauwe krullen op een roze ondergrond. Het leek op een gigantisch cadeautje. De Nederlandse kunstenares Lily van der Stokker had het gebouw beschilderd. Het was ook voor haarzelf een uitzonderlijk ding, want haar werk is meestal binnenshuis te zien.
De superblije muurschilderingen van Van der Stokker verluchtigen al een jaar of vijftien het kunst klimaat in Nederland, en trouwens ook ver daarbuiten. In het net verschenen fraaie overzichtswerk Friends & Family bejubelt cult regisseur John Waters pagina's lang het werk van Van der Stokker in termen als 'obsceen prachtig' en 'een combinatie van feministisch en stompzinnig'. Er zijn mensen, zo zegt Waters opgetogen, die weigeren bij hem thuis te komen vanwege Van der Stokkers 'onbenullige' kunst aan de muur.
Van der Stokker schildert tussen de pastelkleurige bloemetjes en krulletjes invallen als 'Kusje' of 'Fantas tisch Gewoon' of 'Dankje wel lieve schat' of 'Dear mammy', en ook een geruststellend 'Art is easy to understand'. Haar manische blijheid gaat zo ver dat het bijna eng wordt. Maar de vrolijkheid overheerst. Drie minuten bladeren in Friends & Family is, bij gebrek aan een echte Van der Stokker aan de muur, een geheid middel tegen een slecht humeur.
