Maas en mensen loopt college bij Patty Brard
De boog kan niet altijd gespannen zijn. Low culture is in, en real life al helemaal, dus wie vraag je om voor Amsterdamse studenten Cultuur & Media een gastcollege te geven?...
Patty Brard, natuurlijk.
En ze heeft vanzelfsprekend ook haar cameraploeg meegenomen. Want in de Yorin-reeks Patty's posse mag zo'n college 'oriëntatie televisie' niet ontbreken. Die serie laat elke donderdagavond zien waarin een Nederlands gezin groot kan zijn. In self-exposure, bijvoorbeeld, in onopgesmuktheid, en in ruziemaken. 'Je hebt een agressieve kutdronk!', riep een huilende Patty vorige week nog tegen haar vriend René.
De diva mag in haar handen knijpen dat Big Brother-deskundige en televisiewetenschapper Maarten Reesink bij Cultuur & Media mede de scepter zwaait. De collegezaal puilt uit. De aanwezigheid van een echte ster spreekt toch meer tot de verbeelding dan het boeiendste traktaat. Reesink bekent, met rode konen, dat hij vroeger posters van Luv' aan zijn slaapkamermuur had hangen. 'Oh mijn god!', zucht Brard. De zaal joelt.
Zij grinnikt - tot vermaak van haar gehoor - grrr grrr als ze fragmenten uit haar eigen programma ziet - 'bril-jánt leuk!' Ze toont met gemak grote grimassen en grote emoties, heeft exhibitionisme tot levensstijl gebombardeerd, maakt zich nauwelijks zorgen over de grens tussen privé en publiek - want in het Brard-universum mag eigenlijk alles de ether in. Wel beklaagt ze zich erover dat haar zelden wordt gevraagd hoe het met haar gaat. Gelukkig doet ze dat zelf al. Ze wil ook levensecht zijn, voor wat het waard is. Haar oordeel over de - nogal geënsceneerde - reeks van concurrente Patries? 'Erbarmelijk slechte tv.' Instructie die ze haar cameraman gaf: 'Je stopt nóóit met draaien, whatever the fuck it takes!'
Maarten Reesink geniet enorm van haar uiteenzetting. Hij laat steeds weer nieuwe fragmenten zien, en kwalificeert de ruzie - in Patty's woorden: 'bloedverziekende tyfusbonje' - uit de laatste aflevering als 'ontroerende televisie'. En als de eerste studenten de zaal verlaten, en Brard hen vraagt om in godsnaam te blijven ('Anders zit ik zo nog alleen met die man!') loopt hij nog roder aan dan hij al was. Sommige studenten vinden hem, in zijn grote belangstelling voor tv-roem, ook een beetje sneu, bekennen ze, maar ze vallen hem niet af. Want ze moeten toch ook hun studiepunten verzamelen.
Wat steken we op, vanmiddag? Dat het weekblad Privé soms een 'onhandige' lay-out heeft. Dat Gaaaan met die banaan! een debacle was. Dat Patty Brard zich in haar Luv'-tijd niet gerealiseerd heeft dat ze zó bekend was. Dat ze zich dat nu wél realiseert, want ze kan soms amper over straat. Dat ze heeft onderschat wat televisiebekendheid met haar dochter en vriend doet. Dat zij met haar nieuwe programma discussies in de samenleving beïnvloedt en in die zin zelfs 'educatieve tv' maakt. Dat het belangrijk is om in Patty's posse te laten zien hoe zij wakker wordt, omdat bij kijkers anders de indruk zou kunnen ontstaan dat je 24 uur per dag een ster bent.
Enfin, het regent eye-openers, vanmiddag.
De studenten mogen ook nog vragen stellen. Hoe het nu tussen Patty en René gaat, wil een meisje weten. Dat wil de real life-ster, in verband met mijn aanwezigheid, niet verklappen. Verder, meldde ze al eerder, kan het haar 'geen zak patat' kan schelen wat er over haar geschreven wordt. 'Alles is al over me gezegd, dus val gerust in herhaling.'
De studenten maken geen aantekeningen. Dus schrijven ze ook niet op welke programmafilosofie ze zomaar meekrijgen. Dan leg ik die maar vast voor het nageslacht. 'Ik vind 't leuk om heel sneaky iets te doen dat op lucht lijkt', doceert La Brard, 'maar waar toch een boodschap in zit.'
