'Lieve mensen, bekijk het toch wat positiever'

Wat begon als een helft voetbal, eindigde in een one-manshow van de man om wie het gisteravond allemaal te doen was. Frans Derks is zeventig jaar, maar nog even joyeus en koket als in de dagen dat hij als scheidsrechter in strakke broekjes voetbalwedstrijden leidde.

Wat begon met een diepe zucht mondde uit in een eindeloos exposé over de Nederlandse arbitrage, wat er allemaal niet aan deugt en hoe hij dat vorige week zaterdag allemaal heeft verwoord. 'Wat ik heb gezegd, heb ik gezegd en dat hadden genoeg andere mensen ook willen zeggen.'

Anderhalve week geleden viel Derks tijdens de rust de kleedkamer van de dienstdoende scheidsrechter binnen. Dat was Wout Schaap. De wedstrijd die hij floot, was die tussen Dordrecht '90, de club waarvan de oud-arbiter tegenwoordig voorzitter is, en Emmen.

In de ogen van Schaaps illustere voorganger deugde er niets van. 'Ik hoop dat je de tweede helft beter fluit, want in de eerste helft was je een drol.' Aldus had Derks, zo benadrukte hij gisteravond nog eens, zich uitgedrukt, letterlijk. Maar Schaap meende dat de gebruikte terminologie wel iets bedreigender was dan drol.

De wedstrijd werd gestaakt en daarom moest de club uit Drente gisteravond nog eens zeven uur bussen naar de Krommedijk om de tweede helft van het eerstedivisieduel af te werken. Dat gebeurde met grote tegenzin. Trainer Jan de Jonge: 'Eerst had die zaak voor de tuchtcommissie behandeld moeten zijn.'

Per saldo veranderde er niets gisteravond. Het scorebord vermeldde een voorsprong van 0-2 voor Emmen toen beide ploegen onder leiding van stand-in Jaap Uilenberg het veld betraden. Bij terugkeer naar de kleedkamer was dat 2-3 geworden. Andere uitslag, maar dezelfde consequenties.

In de 53ste minuut leek Emmen de wedstrijd al definitief te hebben beslist. Spits Van Oostrom omspeelde doelman Hoegee, een van de vier nieuwelingen gisteravond bij Dordrecht, om een 3-0 voorsprong te laten aantekenen.

Ruim tien minuten later verkleinde Van Lare die achterstand en vlak voor tijd leek het zelfs nog even echt spannend te worden toen Mark de Vries er 2-3 van maakte.

Maar Dordrecht viel aan als een kip zonder kop. Trainer van den Ham: 'Vooraf had ik gezegd dat het de makkelijkste wedstrijd van het seizoen was. We hadden niets te verliezen. Daarom speelde ik met drie spitsen, maar dat verrassingsselement viel weg doordat die bal veel te snel diep werd gespeeld.'

Zo was het precies en daarom mocht het wonderbaarlijk heten dat Dordrecht de slag van gisteravond met 2-1 won en was het alleen maar rechtvaardig dat de oorlog met 2-3 verloren werd.

Hoho, heren van de pers, dat is een veel te sombere conclusie. 'Lieve mensen, bekijk het toch wat positiever. Kijk naar zo'n jonge aap als Van Lare die een prachtig doelpunt maakt.' Dat zei dus Frans Derks, de positieve grondhouding ten voeten uit.

In die zin, zo doceerde de oud-fluitist, moesten we ook zijn aanval op het scheidsrechterkorps begrijpen. 'Die mensen lopen rond met een gezicht alsof het de zwaarste klus is, terwijl ze zielsblij moeten zijn dat ze dit werk mogen doen.'

Niets kon gisteravond het humeur van Frans Derks bederven. De nederlaag niet en ook niet het feit dat hij in staat van beschuldiging is gesteld. 'Ik had het niet moeten doen, maar ik aanvaard de consequenties.'

Vrezen doet hij het verhoor van volgende week niet. 'Ik zal getuigen meenemen. De deur stond open en zij hebben gehoord wat ik heb gezegd.' Het bedreigendst was dus drol 'en de rest laat ik aan de geleerden over'.

Tijd om afscheid te nemen.

'Lieve mensen, ik hoop u allemaal weer aan te treffen bij de eerstvolgende thuiswedstrijd van Dordrecht.'