Levensgevaarlijk, deze bestuurder zonder benul
Grote gevaren bedreigen de wereld, waarbij niet alleen het klimaat ontregeld raakt. Terwijl China investeert in wetenschap en technologie, geeft Donald Trump geld uit aan een muur bij Mexico. Kan het nog dommer?
Ik heb een simpele mening over hedendaags bestuur: we bevinden ons midden in niet één maar drie gelijktijdige klimaatveranderingen waarop regeringen burgers moeten helpen reageren. En Donald Trump heeft er geen idee van - maar China wel.
We zitten midden in een verandering in het klimaat van het klimaat. We gaan van 'later' naar 'nu'. Vroeger kon je een klimaat- of milieuprobleem nu of later oplossen. Maar nu is 'later' officieel voorbij. Later zal te laat zijn. Op een bepaald moment is de ontbossing in het Amazonegebied niet langer terug te draaien.
We zitten midden in een verandering in het 'klimaat' van mondialisering. We gaan van een onderling verbonden naar een onderling afhankelijke wereld. De val van je rivaal wordt gevaarlijker dan zijn opkomst: wij zullen veel harder geraakt worden door de instorting van de Chinese economie dan als China tanks plaatst op eilanden in de Zuid-Chinese Zee.
En ten slotte zitten we midden in een verandering in het 'klimaat' van technologie. We gaan naar een wereld waarin machines en software kunnen analyseren, optimaliseren, voorspellen, individueel maatwerk leveren, digitaliseren en automatiseren. Dit is bijna elke tak van industrie aan het veranderen.
Regeren gaat er nu om hoe je jouw samenleving erop voorbereidt het meeste te halen uit deze drie klimaatveranderingen en hoe je de ergste negatieve gevolgen kunt beperken. Helaas is dat op dit moment niet de prioriteit van onze samenleving. In het tijdperk-Trump vatten we regeren op als entertainment.
Sommige conservatieven vinden dat prima. Hoe minder de politieke hoofdstad voor elkaar krijgt, hoe beter. Laat de markt regeren. Ik ben het daarmee oneens. Wat me op China brengt. Chinese leiders staan elke ochtend op met twee vragen. De eerste: hoe blijf ik aan de macht? Hun antwoord, dat ik verwerpelijk vind, is: we gebruiken technologie om ons volk onder de duim te houden.
Chinese leiders zijn minstens zo gericht op de tweede vraag: in welke wereld leven we? Welke krachten vormen deze wereld? Welke nationale strategie hebben we nodig zodat onze mensen er het meest uit kunnen halen en de minste schade ondervinden van de negatieve gevolgen?
De Chinezen weten dat we in deze drie klimaatveranderingen zitten en ze hebben een strategie geformuleerd - Made in China 2025 - om hierin optimaal te presteren. Het plan behelst infrastructuur, investeringen, onderwijs en regulering die Chinese bedrijven in staat moeten stellen leidende posities in te nemen in supercomputing, nieuwe materialen, computergestuurde machineonderdelen, industriële robotisering, ruimte- en luchtvaartmaterieel - inclusief drones - schone auto's, schone energie en medische apparatuur.
In schril contrast hiermee staat Donald Trump, die nog niet eens een wetenschappelijk adviseur heeft benoemd. Hij heeft zich teruggetrokken uit het klimaatakkoord van Parijs zonder enige input van wetenschappers en hij heeft een begroting voorgesteld waarin het innovatielaboratorium van het ministerie van Energie wordt geschrapt, net als de financiering voor álle belangrijke nationale wetenschappelijke en medische laboratoria - precies waar China nu massaal in investeert.
In plaats daarvan geeft hij het geld uit aan het bouwen van een muur tegen Mexico. Kan het nog dommer?
En dan kijk je naar het zorgdebat en besef je dat behalve de uitvoerende macht ook een van onze twee grote politieke partijen gek is geworden. Zeven jaar lang maakten de Republikeinen van het vervangen van Obamacare hun grootste prioriteit en toen ze het eindelijk voor het zeggen hadden in Washington bleken ze geen huiswerk te hebben gedaan over hoe het dan wel moet.
En als je dan kijkt naar de messengevechten tussen Trumps adviseurs, besef je dat geen enkele van deze gevechten gaat over hoe Amerika het goed kan doen in een wereld die wordt beheerst door deze drie klimaatveranderingen.
Dit is zo gevaarlijk. Bij een versnelling van de veranderingen in klimaat, technologie en mondialisering kunnen kleine vergissingen in leiderschap grote gevolgen hebben. Net als bij een 747-piloot die de verkeerde coördinaten invult. Wij hebben zo'n piloot. Het is tijd dat Democraten en Republikeinen in het Congres samen het roer overnemen.
Thomas Friedman is columnist van The New York Times.
