Maar de werkelijke gevolgen pakken heel anders uit, zo blijkt uit voorlopige berekeningen van OCW. De precieze verdeling van de twee bedragen is nog niet bekend. Wel duidelijk is de richting.

Wat de extra uitgave betreft, noemt het akkoord twee nieuwe, typisch christelijk-politieke speerpunten van kunstbeleid: ‘amateurkunst en volkscultuur’ en ‘behoud van (religieus-) cultureel erfgoed’. Vooral de laatste speerpunt loopt al snel in de tientallen miljoenen. Die mikt op de talloze Nederlandse kerken die dringend toe zijn aan restauratie, maar niet in aanmerking komen voor monumentensubsidie.

De korting treft vooral de podiumkunsten. Overigens dacht Financiën nog in augustus, zo blijkt uit een ‘groslijst’ van bezuinigingen, zelfs 101 miljoen te kunnen binnenhalen via het ‘profijtbeginsel’, een oud Trojaans paard uit de jaren tachtig. Om subsidie te krijgen, moeten kunstinstellingen al jaren minstens 15 procent van hun omzet halen uit ‘eigen inkomsten’, zoals kaartverkoop. Dat lukt ze aardig: veruit de meeste halen 20 tot 25 procent. Maar volgens OCW leidt de korting van vijftig miljoen ertoe dat de instellingen minstens 30 procent moeten halen. Dat betekent onvermijdelijk: minder kunst, meer commercie – toch al een podiumtrend.