Klaver wil van GroenLinks 'motorblok van nieuw kabinet' maken
Jesse Klaver wil van GroenLinks het 'motorblok van een nieuw kabinet' maken, en 'het kompas voor een nieuwe koers'. GroenLinks moet een brede volkspartij worden, 'we mogen moslimmoeder en bouwvakkervader, hoogleraar en onderwijzer nie4t uit elkaar laten spelen.' Dat hield Klaver zijn massaal opgekomen partijgenoten voor in zijn eerste toespraak als lijsttrekker.
Terwijl Paul Rosenmöller als voorprogramma de zaal opwarmt, is door een kier in de gordijnen van een zijzaaltje te zien hoe Jesse Klaver zich voorbereidt. IJsberend, de mouwen opgestroopt, soms met een paar danspasjes, blijkbaar reagerend op de muziek die uit zijn oortjes klinkt. Klaar om zijn achterban, en via hen heel Nederland, in te pakken.
'Het is nog een aardige kerel ook', besluit Rosenmöller zijn aankondiging van de lijsttrekker die GroenLinks de grootste op links moet maken. Knalhard klinkt het intro van 'Tonight gonna be a good night' van de Black Eyed Peas door de Rijtuigloods in Amersfoort. Daar is ie, de man die eerder die dag met 97,6 procent van de stemmen tot lijsttrekker is gekozen.
Vluchtelingenvraagstuk
Niets is aan het toeval overgelaten: Klaver heeft de vrijdag gebruikt om ter plekke te oefenen. Het podium loopt een eindje de zaal in voor meer contact. Achter hem zijn stoelen klaargezet voor een fijn clubje doorsnee GroenLinksers die het levend decor zullen vormen waartegen de nieuwe leider in zijn witte overhemd knap afsteekt.
De speech is geolied. Een intiem begin: over zijn jongste zoontje dat 6 januari werd geboren ('ik ben een trotse vader') , over zijn opa die 20 oktober stierf, en die hem altijd voorhield dat hij hard moest werken om iets te bereiken. Een soepele brug dan naar de actualiteit van het vluchtelingenvraagstuk. Hij memoreert de gruwelfoto's van vorig jaar en zegt: 'Ik kan er als politicus niet naar kijken zonder dat ik vader ben, zonder dat ik de kleinzoon van mijn opa ben.'
GroenLinks
Sneller dan verwacht brengt Jesse Klaver zijn partij terug naar de tijden van Paul Rosenmöller: op de rand van een electorale doorbraak. New kid Klaver droomt van brede volkspartij. (+)
Bert Wagendorp over Jesse Klaver (+): 'Hij is fris en jong, hij heeft een duidelijke boodschap, hij straalt optimisme uit en hij is brutaal en niet bang om bijvoorbeeld dwars tegen de heersende opinie over vluchtelingen in te gaan.'
Daarna opent hij frontaal de aanval op Rutte en Wilders, die hij consequent in hetzelfde mandje stopt: 'Als Rutte en Wilders de verkiezingen winnen, dan wint de angst het van de hoop. Dan verliest Nederland.' Daartegenover zet hij een andere beweging: 'Er is een groeiende onderstroom die genoeg heeft van Rutte en Wilders.'
Die onderstroom - Klaver verwijst er vaker naar - moet hoop bieden voor de toekomst. 'Een groene koers, een sociale koers, een koers waar de samenleving naar verlangt.' Zo zegt Klaver dat, in een toespraak met veel retorische stijlfiguren.
Aan het eind weer Black Eyed Peas en een daverend applaus. Omstuwd door camera's zoekt Klaver de rust op. Het is lang geleden dat GroenLinks een partijcongres hield dat zo vervuld was van de hoop weer mee te tellen. En het is hoogst zeldzaam dat een partij met vier Kamerzetels er zo goed in slaagt de aandacht op zich te vestigen.
Of zoals Klaver, die zijn toespraak een cirkelvorm gaf, eindigt: 'Niets is onmogelijk zei opa, als ik wel eens twijfelde.'
