Klassiek Canadees

Zeg Canada en je denkt aan mistige meren, houten kano's en herkauwende elanden. Nou, dat klopt ook wel, als je daar wat moeite voor wilt doen. Peddel maar eens in Algonquin Provincial Park, een paar uur rijden van Toronto, tijdens zonsondergang over Pen Lake. Dan trekt bij de monding van een kreekje een dikke bever een grote V door het spiegelgladde water. Je nadert zijn burcht, het dier draait zich nijdig om en slaat hard met zijn platte staart op het water. Je kijkt elkaar verschrikt aan, veegt de druppels uit je gezicht en hoort de gids zeggen: 'You've just been tailslapped.'

Kan gebeuren in Muskoka. Het merengebied in de westelijke provincie Ontario is beroemd onder Canadese vakantiegangers, maar minder onder Europeanen. Die denken vooral aan de spectaculair gelegen stad Vancouver aan de andere kant van het land en de natuurparken rond de Rocky Mountains. Maar boven Toronto, wat een uur minder vliegen is, liggen ook duizenden meren met rotsachtige eilandjes en eindeloze loofbossen die verkleuren in de herfst. Hier gaan veel Canadezen op vakantie. Sommige families hebben al generaties een houten vakantiehuis in Muskoka.

De regio afficheert zich graag als elegante bestemming, waar welvarende Amerikanen en Canadezen sinds 1860 bijkomen van het leven in de stad. Zij bouwden aan de oevers van veel meren fraaie summercamps. Verwacht geen blokhutten, maar houten paleisjes met ruime veranda's en steevast een boothuis met aanlegsteiger. Soms vaart daar een glimmend houten speedboot uit, gebouwd in de jaren dertig, met een Grace Kellytype achter het stuur. In sommige boothuizen past zelfs het watervliegtuig.

Maar Muskoka lokt ook veel nieuwe rijken. Langs schilderachtige meren als Lake Joseph en Lake Rosseau verrijzen steeds grotere huizen. Waarbij de traditionele Muskokaroom, een buitenkamer met muskietengaas rondom, is vervangen door een glazen pui. Op het water scheuren de eigenaren rond in polyester speedboten en lawaaiige waterscooters. In plaatjes als Port Carling en Gravenhurst staan prijzige terreinwagens dubbel geparkeerd bij de ijswinkel.

'Vroeger stonden hier echte zomerhuisjes', zegt manager Peter Jansen van de witgeschilderde general store in Port Sandfield. 'Als er nu een hutje wordt verkocht, zet de nieuwe eigenaar er meteen een landhuis neer.' In zijn winkel ligt groente van bioboeren uit Ontario en broodjes met kaneel. In een hoek mixen tienermeisjes met een schortje voor yoghurtijs met fruit, een populair toetje onder huiseigenaren die na het avondeten nog een sunset cruise doen. Buitenlanders ziet Jansen zelden in zijn winkel. 'Af en toe een familie uit Duitsland.'

Toch is een weekje Muskoka een goed idee. Combineer het met een paar dagen Toronto en een paar dagen echte wildernis - zoals die van Algonquin Park - en je hebt een topvakantie. Huur een houten huisje met dito kano aan een meer of boek een kamer in een van de klassieke hotels waar dames met parasollen en mannen met strohoeden zich ooit lieten afzetten per stoomboot. Het oudste Grand Hotel dat nog overeind staat, is Clevelands House aan Lake Rosseau, nog steeds een familieresort. Wild kamperen en een bootje opblazen is lastig, iedere meter Muskoka-oever is privébezit, maar er zijn campings.

Zonder vaartuig mis je veel in Muskoka. Je kunt natuurlijk een rondje maken met het historische stoomschip Segwun - de voormalige postboot uit 1887 - maar dat is nogal toeristisch. Of je kunt langs het Muskoka Boat & Heritage Centre waar je vooral de oude Alan Rivers aan zijn stofjas moet trekken. Die vertelt met liefde over de klassieke speedboten die daar aangemeerd liggen, Minetts, Ditchburns en Chris Crafts van glimmend mahoniehout met bankjes van vanillegeel leer. Naar schatting honderd klassieke runabouts varen nog rond in het merengebied.

Maar de hoofdattractie is toch wel zelf varen. Van meer tot meer, langs rotsen bedekt met grijzig mos, rond dichtbegroeide eilandjes en langs de majestueuze zomerhuizen van rijke families. Alleen al over de boothuizen van Muskoka zijn boeken vol geschreven. Wie geen geld heeft voor een motorboot, huurt een kano. Die kun je ook op het dak van je auto binden; vinden ze helemaal niet raar in Ontario. Zeilboten zijn schaars.

Buiten Muskoka begint de wildernis. Althans, dat lijkt zo op de kaart. Maar zelfs in Algonquin Park - toch 100 bij 80 kilometer groot - heb je sinds kort telefoonbereik langs de enige weg door het bos. Wie een pittoresk meer als Pen Lake wil ontdekken, moet vooraf reserveren. Ook al moet je halverwege kano en kampeerspullen door een bos sjouwen om er te komen, velen hebben het ervoor over. Als daar alle tien kampeerplekken vol zijn, mag je er niet naartoe. Onderweg spontaan naar een ander meer peddelen, mag ook niet.

Maar goed, als je eenmaal bij het kampvuur zit en opdroogt van een tailsplash, voelt een mens zich toch uitverkoren. Dwing jezelf op te staan bij zonsopgang, duw de kano stilletjes het mistige meer op, en je hoort alleen druppels van je peddel vallen en af en toe de geheimzinnige roep van de ijsduiker, Canada's nationale vogel . Dan begrijp je opeens wat de kanoverhuurder bedoelde met de opmerking: 'Of je nu op een steiger van je 100.000 dollar kostende boothuis zit of op een rots in het natuurpark: iedereen zoekt hier dezelfde ervaring: naar de mist luisteren om zes uur 's ochtends.'

S'MORE

De Schotten frituren Marsrepen en de Indonesiërs bakken kaaspannekoekjes met chocola. De Noord-Amerikanen hebben S'More. De traditionele caloriebom voor bij het kampvuur bestaat uit twee tarwekoekjes met daartussen een plak chocola en een dikke marshmallow. Even roosteren en je krijgt een krokante beet, waarna een warme vulling langs je mondhoeken druipt.

HOE, WAT, WAAR

AirTransat vliegt vier keer per week naar Toronto vanaf 569 euro (airtransat.nl). KLM vliegt veertien keer per week vanaf 855 euro (klm.com). Rent-A-Wreck verhuurt oudere auto's voor 42 euro per dag (rentawreck.ca). Op de websites discovermuskoka.ca en resortsofontario.com vind je veel huisjesverhuurders en campings. Met afstand de beste kano- en spullenverhuurder is Algonquin Outfitters, waar je ook een gids kunt meekrijgen.

undefined