Kerstgedachte

Dat is het nadeel van regeren zonder CDA: dat de expertise vervluchtigt.

Kok vraagt raad aan zijn essayist, en als Peper een avond heeft nagedacht, geeft hij in de Trêveszaal een besloten les.

'In essentie', begint hij, 'zijn we goed bezig. Het poldermodel is in feite immers een kerstmodel, toegesneden op de eenentwintigste eeuw.'

'Hoezo?', vraagt de ministerraad, die het niet meteen begrijpt.

'De voorbeelden liggen voor het oprapen', licht Peper toe. 'Neem Karin. Karin verdedigt het studiehuis. Maar de leerlingen zijn niet tevreden, en begooien haar met eieren. Wordt Karin daar kwaad om? Integendeel! Zij laat zich begooien (O, Haupt voll Ei und Dotter) en spreekt: ''Jullie hebben gelijk. Wat ik verdedig, deugt niet. Ik zal me beraden.'' En na zich te hebben beraden, schrapt ze natuurwetenschappen en een paar vreemde talen: zalig zijn de armen van geest.'

De ministerraad knikt.

'Of neem Benk', herneemt Peper. 'Benk maakt zich ongerust over het wapenbezit. Menig bewindsman van Justitie zou de politie erop af sturen. Benk niet. Benk vergeeft. Benk stuurt er een reclamebureau op af, en tienduizenden beoefenaren van zinloos geweld leveren hun mes, hun dolk, hun floret, hun lans, hun speer en hun kling in, want zij weten: wie het zwaard opneemt, zal door het zwaard vergaan.'

Korthals moet ervan blozen.

'Of anders Tineke wel', zet de minister van Binnenlandse Zaken zijn betoog voort. 'Tineke ontmoet verzet tegen haar voorstel tot rekeningrijden. Maar zij gooit de kont niet tegen de kribbe. ''Komt allen tezamen'', zingen we in deze tijd, dus Tineke komt tezamen met de gemeente Amsterdam, en zegt: gij moogt de opbrengst van de tollenaars in uw eigen zak steken, want er staat immers geschreven: voor wat, hoort wat. En al dat geld kunt u investeren in uw openbaar-vervoerbedrijf, waar ze er, zoals genoegzaam is gebleken, wel weg mee weten. En zelfs bij de ANWB zingen ze: ere zij Tineke in den hoge.'

'Hear, hear', zingt de ministerraad.

'Neem trouwens mijzelf', brengt Peper bescheiden in het midden. 'Ter bestrijding van het vuurwerkrisico ontketen ik een miljoenencampagne volgens een geheel nieuwe aanpak. Dat daar bezwaren tegen worden ontwikkeld, heb ik ingecalculeerd, dus ik heb nog budget over om aan de dure reclamefilmpjes een zinnetje toe te voegen dat we het niet zo hebben bedoeld. En als de rechter uitspreekt dat het nog niet goed is, ben ik bereid alle filmpjes weer te laten intrekken. Want wij mogen geen rijkdom verzamelen voor onszelf.'

De ministerraad zwijgt, dus stemt toe.

'En neem ten slotte de oppositie', nadert spreker het einde van zijn college. 'Rosenmöller belooft dat hij zijn boom uit het Bulderbos zal afstaan. Op zekere voorwaarden natuurlijk, want zo zitten de dingen in mekaar. Als Jezus Christus tweeduizend jaar later was geboren, en zeker als zijn wieg in Nederland had gestaan, zou hij de markt in aanmerking hebben genomen, en hebben begrepen dat alles een kwestie was van geven en nemen, dus dat hij bij Pilatus met een paar concessies had moeten komen. Dat is de kern van het overlegmodel: niemand hoeft meer aan het kruis te sterven.'

In de ministerraad gaat een applausje op. 'IJzersterk betoog', prijst Kok na afloop zijn rechterhand. 'Waar haal je het toch allemaal vandaan?'

'De kerstgedachte op de drempel van het nieuwe millennium', glimlacht Peper, 'dat is net het Waterlooplein.'