Kanye West

Bij het spektakel van de Parijse mannenmodeshows voegde zich vorig jaar een nieuw fenomeen: de Amerikaanse rapper Kanye West. De 31-jarige superster slaat sindsdien geen show meer over, ook al worden de lange dagen zelfs hem soms te veel. Bij de show van Hermès, op een zaterdagavond twee weken geleden in het hoofdkantoor van de Unesco, zat hij vervaarlijk te knikkebollen – waar de collectie overigens alle aanleiding toe gaf: mooi maar saai.

Kanye West kwam nooit alleen; hij had een hofhouding die varieerde van drie tot zes minstens zo uitbundig uitgedoste vrienden. Meestal kwamen ze als allerlaatste binnen, omdat ze zich tussendoor omgekleed hadden of even een warenhuis ingeschoten waren voor een kleine pitstop. Omdat menig show vertraagd was vanwege hun late aankomst verzuchtte het publiek – het professionele modevoetvolk dat op tijd probeert te zijn – dikwijls: ‘Hèhè, daar heb je ze eindelijk.’

En toch, meneer West en z’n entourage was een hysterisch vrolijke noot in het dikwijls nogal saaie publiek bij de shows. Een doodenkele keer droeg hij een spijkerbroek en T-shirt. Meestal had hij, letterlijk en figuurlijk, meer uit de kast getrokken: maatpakken, pochets, handschoentjes, sjaaltjes, vlinderstrikken, zonnebrillen. En hij had steevast een aktekoffer van Louis Vuitton of het nog iets deftigere Goyard bij zich. Zijn haar had hij in een matje laten knippen.

Kanye was in een jubelstemming, want hij had een sneaker voor ‘Louis’ ontworpen. ‘It was great working with Louis’, zei hij. Aha, Vuitton! Zeker niet het belabberdste merk om als ontwerper bij te debuteren. Het was een heel aardige schoen: een soort skate sneaker met een dikke ‘tong’ áchter de voet in plaats van onder de veters. Hoe zat het eigenlijk met Kanye’s eigen kledingmerk?

Twee jaar geleden kondigde hij het label Pastelle Clothing aan, maar daarvan hoorden we sindsdien weinig. ‘Het kost meer tijd dan ik dacht’, zei hij, terwijl we op de show van Dunhill zaten te wachten. (Hij was ‘ns een keer ruim op tijd.) ‘Ik heb nu drie jasjes en een riem ontworpen die ik oké vind. Daarmee heb je nog geen collectie bij elkaar, snap je? Voor je ’t weet heb ik m’n goeie naam verkloot.’ Op zondagavond was Kanye ook bij de show van de jonge Fransman Romain Kremer. (Kanye is geen snob. Hij doet niet alleen de grote spektakelshows maar zit ook bij net afgestudeerde studenten en noodlijdende avantgardisten op de eerste rij.) Na afloop ging hij Kremer de hand schudden. De ontwerper doneerde prompt een van de meer draagbare stukken uit de collectie aan de rapper. Kanye trok de jas van beige leer, vinyl en fluorescerend roze nepbont aan. ‘That jacket is stupid, man’, zei een van Kanye’s vrienden. ‘Disgusting!’

Moment van vertwijfeling bij de omstanders. Was dat hoe men een presentje aanvaardde? Toen opluchting. Er was in de kring van Kanye West geen mooier cadeau denkbaar dan een ‘stom’ en ‘walgelijk’ kledingstuk. ‘Wow, it’s really disgusting!’ Weer wat geleerd.