Kampioenschap van ploeg zonder vedetten

Het zei ook veel over trainer Erik Gerets dat hij de kampioenswedstrijd tegen Heerenveen begon met Kezman en Bruggink als aanvallers. Van Nistelrooij, de sterspeler die een jaar lang knokte voor zijn rentree, zat bijna een uur op de bank. Zo was het afgesproken en zo was het goed.

Wie zou de vedette van PSV moeten zijn? Van Nistelrooij dus, maar die speelde te weinig. Aanvoerder Van Bommel kan er eentje worden, hoewel hijzelf het woord haat. Volgens Van Dale is een vedette een gevierde sportbeoefenaar of andere prominente figuur, maar al gauw krijgt het begrip een negatieve bijklank, zoals blijkt uit het volgende woord in Van Dale: vedettenneigingen.

Natuurlijk was het een ander kampioenschap dan dat van vorig seizoen. Toen was PSV bij de winterstop al koploper, groeide de voorsprong tot zestien punten en vooral: PSV scoorde 105 keer. Als Nilis en Van Nistelrooij aanzetten, kwam alles goed. Zij waren, inderdaad, de vedetten.

In het seizoen 2000-2001 bedroeg de achterstand op Feyenoord zeven punten bij de winterstop en is de voorsprong nu vijftien punten, maar met drie duels te gaan is pas 64 maal gescoord. Kezman is topschutter met 23 doelpunten en juist hij is een man van het collectief.

Bij elk doelpunt wijst hij naar de naam op zijn rug om te laten zien dat hij en niemand anders heeft gescoord, maar altijd werkte hij voor twee. Zonder morren liet hij zich linksbuiten zetten, of rechtsbuiten.

Over het collectief gesproken: het is niet voor niets dat Gerets vooral doelman Waterreus prees en het centrale verdedigingsduo Nikiforov en Hofland, de debutant die wellicht de beste PSV'er was. Achttien doelpunten incasseerde PSV. Gerets had ook goede vervangers achter de hand, zoals Faber en gisteren Dirkx. Wie over PSV spreekt, praat ook over de warmte die de club uitstraalt. Hoewel juist dat door Gerets aangewakkerde familiegevoel volgens voorzitter Van Raaij te lijden had onder de onbewezen smeergeldaffaire uit zijn Brugse tijd waarmee de trainer in verband werd gebracht, waren de aan grote sigaren lurkende spelers oprecht blij met de titel.

Het is een fijne club zo, dat PSV. Gesteund door publiek dat, gisteren althans, keurig op de tribune blijft zitten en zwaait met kartonnen replica's van de kampioensschaal. Geleid door een voorzitter die zijn topschutter Kezman als een vader aan de borst drukt. Dan is de megalomane uitreiking van de schaal door KNVB-voorzitter ad interim Bouwer, die zich in een helikopter op het veld laat neerzetten, vlug vergeten. De vraag rest wat de toekomst brengt, na twee seizoenen van nationale glorie. Op zo'n moment van bespiegeling sombert Van Raaij. 'De jacht kan beginnen. Dat is jammer', zei hij. Van Raaij wees op het feit dat de meeste spelers jong zijn.

Tot nog toe is het vertrek van Van Nistelrooij (Manchester United) en Van der Doelen (FC Twente) zeker. Over Van Bommel bestaat onzekerheid en dat steekt in Eindhoven. De aanvoerder, die vastligt tot 2004, kan een sterk verbeterd contract tekenen tot 2005.

Uit de woorden van zowel trainer als voorzitter sprak irritatie, omdat Van Bommel een voorbehoud inbouwt voor een echt grote club. Van Raaij: 'De huidige onduidelijkheid is geen basis. Het kan niet zo zijn dat we op 15 juli worden geconfronteerd met de mededeling dat hij wil vertrekken. Ik wil binnen een week of twee duidelijkheid.' Gerets: 'Voor wat hoort wat. Hij zal snel een keuze moeten maken. Maar ik heb genoten van de manier waarop hij voorop ging in de strijd.'

Het zijn van die discussies die zich de komende weken zullen afspelen. Zo drong Gerets onlangs aan op de komst van een oudere, internationaal gelouterde spits, maar het bestuur kiest voor jongeren die hun transferwaarde behouden. Gerets is het daarmee niet altijd eens, want hij wil ook Europees hoge ogen gooien. Hij zag Valencia verdedigen tegen Leeds United, met al zijn routine. 'Ze staan gewoon ontspannen te verdedigen, ze raken nooit in paniek.' Ook denkt Gerets na over een verdere toekomst bij PSV, eventueel in een rol zoals Ferguson bij Manchester United.

Maar alvorens zich op te laden voor de bekerfinale tegen FC Twente en de gesprekken over de toekomst, blijft het nog even onrustig in Eindhoven. Op weg naar de kleedkamer zag Gerets Ovidiu Stinga meedansen in de polonaise.

Dat was om twee redenen opvallend: allereerst is Stinga een Roemeen en Roemenen zijn geen polonaise-dansers uit overtuiging. Ten tweede speelde Stinga geen minuut. Het tafereel ontroerde de trainer. Hij dacht op dat moment aan de macht van het collectief.