mensenhet eeuwige leven
Joris van Ooijen (1947-2021) bedacht het concept van All You Need Is Love
Het was begin jaren negentig, het pre-internettijdperk, dat Joris van Ooijen in deze krant de vele contactadvertenties las en dacht: daar moet ik iets mee. Op die manier ontstond zijn idee voor All You Need Is Love, het onverslijtbare tv-programma over mensen die op zoek zijn naar liefde.
Van Ooijen, 1 december overleden aan de gevolgen van leverkanker, leefde van ideeën. ‘Hij was een creatieve geest’, zegt zijn broer Eef, met wie hij samenwerkte aan tientallen tv-programma’s. ‘Wat hem onderscheidde, was dat hij een navelstreng had met de tijdsgeest. Hij wist exact waar mensen op zaten te wachten, terwijl ze zich daar zelf nog helemaal niet van bewust waren.’
Van Ooijen, opgegroeid in Den Haag, was van origine sociaal-cultureel werker. Toen zijn oudste dochter Maartje drie maanden oud was, kocht hij een kampeerboerderij in Drenthe. Daar werden kinderen van Bewust Ongehuwde Moeders (BOM) opgevangen en schildercursussen gegeven. Verder liepen er wat kippen, paarden en een ezel rond. ‘Het echte hippieleven’, zegt zijn dochter. ‘Geen cent te makken, maar wel pure vrijheid.’
Nadat toenmalig minister Brinkman de subsidiekraan had dichtgedraaid, ging de boerderij failliet en verlegde Van Ooijen zijn werkterrein naar het schrijven van reclameteksten. Maartje: ‘Niet dat hij daarin enige ervaring had, maar mijn vader dacht al snel: dat lukt me wel.’ En dat klopte: voor alleen al een ‘onzintekstje’ op een verpakking van stokbrood ontving hij tot zijn verbazing 500 gulden.
In diezelfde periode rijpte ook het idee voor Wie ben ik? Hij bleef John de Mol net zo lang stalken tot hij een afspraak had. Het tv-programma werd direct een hit en vanaf dat moment was het maken van tv-formats zijn hoofdberoep.
Hij bedacht onder meer Get the picture en Now or Never, maar zijn pièce de résistance was All You Need Is Love. Maartje: ‘Hij vond vooral die kleine liefdesverhalen prachtig. Iemand elke dag in de trein zien, maar die niet durven aan te spreken, en daar dan iets voor bedenken.’
Zijn tv-formats probeerde hij vaak eerst in eigen kring uit om te kijken wat werkte en wat niet. Eenmaal bij een producent schaafde hij net zo lang aan de formule tot die helemaal naar zijn zin was. Eef: ‘Als hij vond dat de puntentelling niet goed was, of de presentator kwam aan de verkeerde kant op, dan kon hij zomaar boos weglopen. Joris was overtuigd van zijn gelijk.’
De stroom aan ideeën ontstond spontaan, in bad of in de kroeg. ‘Dan kwam hij opgewonden thuis en zei hij: is dit niet een goed idee?’, zegt zijn dochter. Reuze interessant, maar ook intens. ‘Hij sleepte je mee. Voor mijn gevoel zijn we in mijn jeugd elke twee jaar verhuisd. Dan was het tijd voor nieuwe plannen.’
De laatste periode van zijn carrière hield hij zich vooral bezig met het organiseren van filosofische bijeenkomsten in zijn woonplaats Zutphen. Het ging hem om het creatieve proces, aldus zijn broer, niet om de glitter en glamour. ‘Hij peinsde er ook niet over om naar Hilversum te verhuizen. We zijn twintig jaar A1-nomaden geweest.’
Zeven weken na de diagnose leverkanker stierf Van Ooijen, 74 jaar oud. Voor iemand met een tomeloos karakter, aanvaardde hij de dood op een bewonderenswaardige manier. ‘Als een Stoïcijn’, aldus zijn broer.
In die laatste dagen ontving hij ook nog e-mail van Robert ten Brink, waarin hij hem bedankte voor zijn idee van weleer en creatieve input. ‘Dat ontroerde mijn vader zeer’, zegt zijn dochter. ‘Door All You Need Is Love leeft hij toch een beetje voort.’