Jongens
ven met de vinger in uw anus. Goedemorgen, lezer. En welkom terug bij het zaterdagavondamusement van Viggo Waas en kompanen, in de nieuwe RTL 4-serie Mannen van een zekere leeftijd, bekeken door 1,6 miljoen kijkers. Waarin de oudere jongens (spijkerbroek, iets te hippe schoenen, Ubbinkjasje of capuchonvestjes) als Waas hun moyenne bespraken en lengtes op tafel legden. En Waas zich dus 'in zijn zoektocht naar het leven na de vijftig' bij de uroloog liet testen op eventuele prostaatprobleempjes. Niets aan de hand: hij kan nog 'gemakkelijk het eerste couplet van het Wilhelmus in de sneeuw pissen'.
Mannen van een zekere leeftijd dus: naast Waas onder anderen Peter Heerschop, Gijs Scholten van Aschat en Joep van Deudekom. Met opgewekte kringpraatjes die het ongemak en de onzekerheid moeten verhullen. Typisch een mannending, jezelf overschreeuwen met zelfspot. Tussen sneu, ongemakkelijk en humoristisch in, maar altijd nog geaccepteerder dan pogingen van de ander sekse. Een praatgroepje waarin vrouwen van zekere leeftijd hun opvliegers bespreken, zou het vermoedelijk niet redden op tv.
Veel vriendinnen, ook zoiets voor mannen van zekere leeftijd. Biermagnaat Freddy Heineken had er veel, vertelde Nan Los, een van hen, zondag in Andere Tijden. Het geschiedenisprogramma was gewijd aan de verfilming door Fons Rademakers in 1963 van W.F. Hermans' De donkere kamer van Damocles.
Mooi was het fragment van Hermans in een oud boekenprogramma, over de kenmerkende Hermans-thematiek vol 'mensen die zichzelf en elkaar onophoudelijk verkeerd beoordelen'. Niet louter misverstand: 'Het is mogelijk dat de mens innerlijk verandert. Dat de man die vandaag leeft, niet meer kan onderschrijven wat diezelfde man gisteren heeft gedaan. Mensen uit één stuk bestaan in mijn boeken niet.'
Het verhaal rond de film (Als twee druppels water) was al lang bekend: Heineken financierde de film, maar verbood later vertoning. Pas na zijn dood gaf de familie de film weer vrij (en kwam hij tweemaal op tv en verscheen op dvd). Naar de reden van het verbod blijft het gissen. Het zou te maken hebben gehad met zijn vriendin Nan Los, die haar rol in de film te danken zou hebben gehad aan hun verhouding. Toen ze er met een ander vandoor was, zou Heineken wraak hebben willen nemen.
De mythe rond de film met verschillende lezingen en werkelijkheden bleef 'een verhaal dat Hermans zelf geschreven zou kunnen hebben', zoals Hans Goedkoop zei aan het slot van Andere Tijden. Helaas heeft het programma daar weinig verandering in weten te brengen.
Hoofdrolspeler Lex Schoorel heeft vaker op tv teruggeblikt op de film. De verdienste van Andere Tijden was het dat Nan Los was teruggevonden (op Aruba) en voor het eerst aan het woord kwam over de film.
Vrijdag mochten de samenstellers in De kunst van het maken bij wijze van promotie vertellen over het aanvankelijk wat moeizame gesprek met Los. Uiteindelijk kwam ze losser. Maar toch wist ze met haar (misschien wel echt tekortschietende) kennis geen klaarheid te brengen in de raadsels. Het was volgens haar domweg 'een verzonnen verhaal' dat wraak Heineken gedreven zou hebben bij het verbod. Ook ontkende ze simpel dat ze haar rol te danken had aan haar verhouding. 'Het was gewoon jongehondengedoe'.
Typisch iets voor een man van zekere leeftijd.
undefined
