Jimmy Savile is een waarachtig mens

Londen, 10 oktober 1970

Trad gisteren op in een radioshow, Speak Easy. Jimmy Savile presenteerde, een niet erg aantrekkelijke type, met lang, gebleekt haar, een halsketting van beschilderde schelpen, gymschoenen, en een erg sjofel ribfluwelen jasje.

Maar als je zijn uiterlijk negeert en hem in de ogen kijkt, zie je een waarachtig mens. Hij wordt dik betaald door de BBC en volgens People woont hij in een bestelbus of caravan (om en om) en zet hij zich in voor goede doelen.

Hij lijkt werkelijk een soort heilige der laatste dagen - uitgedost in de kleren die jongeren aanspreken. Hij bezit een diepgaand psychologisch inzicht. Ik merkte op hoe vreemd het is dat mensen niet geïnteresseerd zijn in ouderen, terwijl ze allemaal eens oud zullen zijn. Hij zei dat het aan het geweten ligt: bejaarden doen ze denken aan hun oudere verwanten, die ze veronachtzamen. Hij vertelde me dat een van de BBC-bestuurders al in geen jaren zijn oude moeder in Leeds heeft bezocht.

Vingerworstelen

Onlangs brak Savile een vinger bij het vingerworstelen en af en toe, als hij uit is op aandacht en medeleven, draagt hij nog een spalk - hoewel hij vindt dat je zoiets niet moet overdrijven. Mensen houden er niet van geconfronteerd te worden met iemand die echt ziek is, maar ze vinden het fijn mee te leven met een gespalkte vinger.

Met al zijn grappen en grollen wijdt hij zich aan de minder dankbare kanten van liefdadigheid.

_{Cecil King (1901-1987), Britse krantenmagnaat. Ingekort fragment uit The Cecil King Diaries. Jonathan Cape, 1972.}