Italiaanse voorpagina’s over moeizame EU-top: ‘Slechts een Rutte nodig om de EU te verwoesten’

Hoe meer dagen er passeren in 2020, hoe minder Zuid-Europeanen er bestaan die nog nooit van Mark Rutte hebben gehoord. Tijdens het hoogtepunt van de coronacrisis domineerde de Nederlandse premier al de zuidelijke voorpagina’s vanwege zijn ‘zuinige’ danwel ‘vrekkige’ financiële opstelling. Nu, slechts een paar maanden later, is het weer zover. Nadat Nederland wederom zijn hakken in het zand plaatste tijdens de onderhandelingen over het EU-herstelfonds in Brussel, was er maandag geen enkele Italiaanse nieuwscommentator die niet de vloer aanveegde met de Nederlandse premier.

‘Er is slechts een Rutte nodig om de EU te verwoesten’, aldus Il Fatto Quotidiano groot op de voorpagina. ‘Een Nederlandse schop’, schreef Il Tempo naast een strenge foto van Rutte. De voorpagina van La Stampa: ‘Rutte verwoest de markt, Europa riskeert alles’. Il Mattino, eveneens op de voorpagina: ‘Europa lijdt aan ziekelijk egoïsme, Nederland doet een niet te accepteren bod.’

In Spaanse media was de opstelling maandag iets minder vijandig, maar ook daar domineerden de woorden ‘Holanda’, ‘Rutte’ en ‘los frugales’. De meeste kranten noteerden weliswaar op dat er nog andere ‘zuinige landen’ waren die tegenwicht boden aan de voornamelijk Zuid-Europese wensen, maar tegelijkertijd leken alle commentatoren het erover eens: de aanvoerder van die landen is Mark Rutte.

Want hoe langer de onderhandelingen in Brussel duren, hoe persoonlijker de Zuid-Europeaanse media het spelen, alsof de onderhandelingen over het EU-noodfonds geen zakelijk overleg betreft, maar de vereffening van een slepende vendetta tussen twee aartsrivalen.

Sommige kranten begonnen over het verschil in pensioenleeftijd tussen beide landen, maar evenzoveel vroegen zich af wat voor invloed de afwezigheid van een privéleven speelde in Ruttes huidige, bittere opstelling. Waarom praat hij niet wat vaker met zijn ‘bravo ministro’ Wopke Hoekstra, die Italië ten minste goed kent omdat hij een Erasmus-semester in Rome studeerde? Heeft hij wel hart voor het Europees project, of probeert hij via deze onderhandelingen enkel de groeiende populariteit van Thierry Baudet in eigen land te stoppen? En is het überhaupt wel reëel piëteit te verwachten van een man die in coronatijd niet eens op bezoek gaat bij zijn stervende moeder?

‘Waarom heeft Nederland een hekel aan Italië, twitterde zelfs de doorgaans serieuze Italiaanse krant Corriere della Sera aan het begin van de avond – toen een akkoord nog altijd ver weg leek – naar haar 2,2 miljoen volgers.

De krant (die begin deze maand nog een groot interview met Rutte publiceerde waarin hij zei: ‘Tuurlijk zijn er verschillen tussen onze landen. Zo zullen jullie het nooit begrijpen waarom wij ananas op onze pizza doen.’) begon het antwoord op die vraag ergens in de Gouden Eeuw om vervolgens, via Calvijn, Vermeer en Van Gogh, het losse wietbeleid en het nationaal voetbalelftal onder Rinus Michels (‘zij stonden ook al bekend om hun rebelse opstelling’) te concluderen dat Nederlanders pure opportunisten zijn – Europeanen zolang het ze uitkomt.

Maar, zo voegde La Repubblica toe, de Nederlanders mogen dan wel goed zijn in aanvallen – denk aan Gullit en Van Basten bij AC Milan – Italië staat dan weer bekend om haar uitmuntende verdediging. En die verdediging wordt momenteel geleid door premier Giuseppe Conte.

‘Je mag in je thuisland wel als held worden gezien’, zo citeert de krant hetgeen hij Rutte zou hebben toegebeten tijdens het overleg, ‘maar over een paar weken ebt dat beeld weg en blijf jij in de rest van Europa bekend staan als de man die een effectieve en adequate oplossing voor de huidige crisis tegenhield’. Niet lang daarna publiceerde de krant een bericht dat Conte volgens de peilingen de meest populaire Italiaanse premier is sinds 1994.