Ireen? Nee hoor: Sjoukjíe!
Deze week heb ik voor het eerst curling gespeeld - een sport waarbij op grote fluitketels lijkende stenen over het ijs moeten worden geschoven naar een verderop gelegen cirkel....
Het spel viel niet mee. De bedoeling is dat iemand de steen op subtielewijze over het ijs laat glijden en dat de andere teamleden snel vooruitlopen en met een bezem over het ijs vegen om het projectiel te sturen enwat meer snelheid te geven. De steen moet in het midden van een cirkeleindigen. Maar onze aanvoerder gooide het granieten ding met zo'n snelheidde baan uit, dat zijn met bezems gewapende teamleden slechts verbouwereerdkonden toekijken.
Het was hilarisch en het gaf ons tenminste een beetje een olympischgevoel in een land waar het lijkt of Olympische Spelen alleen in de zomerworden gehouden.
De BBC zendt de Olympische Winterspelen weliswaar uit, maar alleen alstijdvulling en zure verplichting aan de olympische beweging die zo goed isgeweest de Zomerspelen van 2012 aan Londen te gunnen. Zo gauw er echtBritse sporten zijn, zoals het jaarlijks rugby-onderonsje van zes landen,verdwijnt het olympisch programma meteen van de nationale zender.
Vorige week zondag was er echter acht uur voor vrijgemaakt. De dameszouden over 3000 meter schaatsen en daarbij hadden we als Nederlanders tochenkele troeven in de strijd. Nadat eindeloos door Finnen, Noren, Japannersen Oostenrijkers van een schans was gesprongen, zou er vanaf zeven uur liveschaatsen te zien zijn. Maar toen ik op dat tijdstip naar BBC2 zapte, zagik slechts een klein baantje waarop duwende shorttrackers balanceerden. Vanschaatsen op de lange baan was niets te zien. Zelfs in de samenvattinglater werd de gouden medaille van Ireen Wüst niet genoemd in het overzichtvan winnende snowboarders, shorttrackers, crosscountry-skiërs,biathlon-atleten, afdalers en rodelaars.
De volgende dag kwam ik sportfanaat Tony Brown tegen in de supermarkt.'Nog de Winterspelen gezien?', vroeg ik zo argeloos mogelijk. 'Nee. Doenjullie daaraan mee?', luidde de wedervraag van de man die elke week desport-quiz presenteert in de verderop gelegen social club. Ik was bijnabeledigd. Hebben we goud en dat valt het niemand in dit land op. Denken deBritten dat we alleen pijltjes kunnen gooien?
'Ja, en we hebben goud gehaald', riep ik bijna verontwaardigend. 'En wehalen er nog veel meer', overdreef ik meteen. 'Maar dat is bij jullie niette zien. Let eens op de uitslagen van skating. Misschien is het een leukevraag voor je volgende quiz.'
Tony keek mij bijna verontschuldigend aan. Hij wordt als Brit nietgraag op gebrek aan kennis over sportzaken aangesproken. Hij kent alleDerby-winnaars, alle uitslagen van honderd jaar FA-cup-wedstrijden enallecricketers die meer dan duizend runs hebben gescoord in testmatches.
Woensdag was de pub-quiz. En tot mijn grote verbazing was er ineens eenvraag over schaatsen. En zelfs over Nederlands schaatsen. 'WelkeNederlandse schaatster won goud bij de Olympische Winterspelen?''Jaartal?', vroeg ik luid. Hij keek onverstoord en haalde zijn schoudersop. Ik moet het doen zonder verder uitleg. 'Is het Stien, Annie, Yvonne ofMarianne? Dan toch maar Ireen. Want dat zal hij wel bedoelen', overwoog ikaangestaard door drie radeloze Britse teamleden.
Even voor elven gaf hij de antwoorden: 'Het antwoord op de vraag 19over de Nederlandse schaatster is Sjoukjíe Dijkstra.' Onze medailles zijnparels voor de zwijnen. Skating bestaat, maar speedskating zal in dit landwel nooit bestaan.
Peter de Waard
