In de schaduw van hun broers

SINT-NIKLAAS - Terwijl Jan en Vincent zich met de Rode Duivels opmaken voor het WK-kwalificatieduel met Schotland van dinsdag, staan hun broers Lode Vertonghen en François Kompany zondag aan de aftrap van de thuismatch tegen K.A.S. Eupen. Het wachten is op het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Jimmy Verhe.

Gevraagd naar het stadion van Sportkring Sint-Niklaas had Lode Vertonghen aan de telefoon al gewaarschuwd voor al te hoge verwachtingen. 'Het is eerder gezellig dan groot, maar wel proper.' Dat klopt. De meeste van de vijfhonderd toeschouwers zitten samengepakt op de hoofdtribune. De harde kern van Sportkring staat met hun trommel aan de overkant, op de overdekte staantribune. De rest van het stadion bestaat uit reclamebord.

Sint-Niklaas-K.A.S. Eupen is een wedstrijd tussen de nummer zestien en vijftien in de Belgacom League, een duur woord voor de Belgische tweede klasse. Zo ziet het leven er dus uit voor Lode Vertonghen en François Kompany, twee jongens van 22, die in de schaduw van hun beroemde broers in het Waasland, tussen Antwerpen en Gent, hun best doen om met Sint-Niklaas in het linkerrijtje te geraken.

De Premier League is ver weg, hier aan de Meesterstraat. Maar jaloers op hun broers, vedettes bij Tottenham Hotspur en Manchester City? Beiden schudden tegelijk hun hoofd. 'Ik vind het prachtig wat Vincent presteert', zegt François. Lode: 'Ik ben alleen maar trots dat ik kan zeggen dat Jan mijn broer is. Van dichtbij heb ik kunnen zien hoe hard hij ervoor heeft gewerkt om te komen waar hij nu is. Als ik iemand alle succes gun, dan is hij het wel.'

Een waterig zonnetje breekt door nadat de sponsor van de wedstrijd, de directeur van Noordvlees Van Gool, de aftrap heeft verricht. Dan breekt de speaker in, hij heeft nog een belangrijke mededeling. Er is namelijk een beroemde gast in het stadion: Vincent Kompany, afgelopen seizoen uitgeroepen tot 'Speler van het Jaar' in Engeland. 'Graag een applaus!'

De gelijkenis met zijn broertje op het veld is treffend, al geldt dat vooral qua uiterlijk. Waar Vincent centrale verdediger is, daar speelt François links voorin. Bij Lode is het precies andersom: hij lijkt niet op Jan, maar is als voetballer twee druppels water zijn broer. Dat komt vooral door zijn lengte en flegmatieke manier van bewegen. Beiden spelen bovendien centraal achterin.

'We hebben dezelfde stijl, ja', zegt Lode, al acht jaar spelend bij Sint-Niklaas, 'maar Jan is veel beter in het juiste moment kiezen om mee naar voren gaan. Verder moet ik leren om 90 minuten lang geconcentreerd te blijven en wil ik meer coachen. Kortom, genoeg zaken te verbeteren, dacht ik zo.'

Beiden zijn er aan gewend, de eeuwige vergelijking met hun broers. Voor de buitenwereld is het meer een issue dan voor henzelf. François: 'Toen Vincent doorbrak bij Anderlecht, woog dat ook op mij. Tegenstanders gingen zich plotseling geforceerd bewijzen. En altijd opmerkingen, hè. Dat mijn broer beter was. Of dat Vincent een homo was. Als jonge jongen wilde ik daar nog weleens boos over worden. Nu laat ik het langs me heen glijden. Ik moet er soms zelfs om lachen.'

Sint-Niklaas heeft moeite met het snelle aanvalsspel van Eupen. Al na 20 minuten staat de ploeg op een 0-3-achterstand. Het derde doelpunt is de schuld van Lode Vertonghen, hij verliest een kopduel van zijn directe tegenstander, de Japanner Ibusuki Hiroshi. Pas vlak voor de rust scoort Sint-Niklaas tegen, 1-3.

In de rust glimlacht Vincent Kompany geduldig in allerlei fototoestellen en mobieltjes. Velen staren hem na als hij een kopje koffie gaat halen in de kantine. De beroemdheid van zijn broer straalt ook af op François. 'We hebben te maken met profiteurs. Ik pik ze er zo uit. Gelukkig hebben Vincent en ik al van kinds af aan dezelfde vrienden. Hun motieven zijn zuiver.'

In de jeugd van KV Mechelen gold François Kompany als een groot talent, maar een hardnekkige liesblessure op zijn 17de doorkruiste zijn ambities. In 2010 probeerde hij in Engeland voet aan de grond te krijgen, bij Macclesfield Town in League Two. De coach die hem had gehaald, overleed een week na zijn aankomst aan een hersenbloeding. Van de nieuwe trainer kreeg François geen kans. Via FC Brussels kwam hij bij Sint-Niklaas terecht. Hier hoopt Kompany op eerherstel.

Vorige week had Vincent hem ook al willen verrassen, bij de uitwedstrijd tegen Eendracht Aalst. Maar dat plannetje ging niet door, omdat zijn vliegtuig vertraging had. Andersom bezocht François vorig jaar de kampioenswedstrijd van Vincent tegen Queens Park Rangers, waarin City pas in blessuretijd de titel veroverde. Het was zijn broer die na afloop als aanvoerder de beker omhoog mocht steken. 'Die middag was een emotionele achtbaan', vertelt François. 'Het is de spannendste wedstrijd die ik ooit heb meegemaakt. Mensen die elkaar niet kenden hingen huilend om elkaars hals.'

Zo spannend wordt het deze middag in Sint-Niklaas niet. In de tweede helft probeert de thuisploeg met alle macht de aansluitingstreffer te forceren. Daartoe meldt ook Vertonghen zich voorin, om met zijn lengte gevaarlijk te zijn. Zijn pogingen blijven zonder succes. Lijdzaam ziet hij toe hoe tien minuten voor tijd opnieuw Hiroshi scoort, 1-4. Zo wordt het een teleurstellende middag. 'Kom volgende week nog maar een keer kijken', zegt Lode Vertonghen na afloop. 'Hopelijk zie je dan een betere wedstrijd.'

Dinsdag spelen Jan en Vincent met de Rode Duivels tegen Schotland, in een uitverkocht Koning Boudewijnstadion. François heeft kaartjes, hij is van plan direct na de training door te rijden naar Brussel. Kan hij nog net de tweede helft zien. 'Echt waar? Gaat hij dat doen?', vraagt Lode verbaasd. 'Nou, dat zie ik niet zitten hoor. Ik kijk de wedstrijd dinsdag wel op tv.'

undefined