'Ik hoop dat de banken zelf tot inkeer komen'

AMSTERDAM Paul Tang nam een ‘emotioneel besluit’: hij zegde zijn spaarrekening op bij ING uit onvrede over het roekeloze gedrag van de bank en het strooien met riante bonussen. ‘Ik zat al jaren bij Postbank (recent volledig opgegaan in ING, red.), dit was mijn allereerste rekening. Ik was een trouwe klant, zo’n suffe spaarder die met een lage rente genoegen nam.’

Waarom heeft u uw rekening opgezegd?

‘Ik wil mijn geld alleen toevertrouwen aan een bank die oude deugden in ere houdt, zoals voorzichtig en verstandig omgaan met andermans geld. Dat heeft ING duidelijk niet gedaan’, zo leert de kredietcrisis. Het recente nieuws over de bonussen die ING uitdeelt, was de druppel die de emmer deed overlopen. Ik heb niet de illusie dat ING nu radicaal verandert. Maar het weinige dat je kunt doen, moet je doen.’

Dat klinkt machteloos. U bent woordvoerder Financiën van een regeringspartij – heeft de politiek geen controle over de banken die ze redt?

‘Minder dan veel mensen denken. Ik vind het goed gebruik niet aan bestaande cao’s te morrelen. Als de bonussen waren afgesproken, kun je ze niet zomaar intrekken. Ook ik wil dat er ingegrepen wordt, maar dat mag niet ten koste gaan van de betrouwbaarheid van de overheid. Het is nu zaak te voorkomen dat banken nogmaals kwistig omgaan met overheidssteun. Om de bonussen fiscaal af te romen, zoals de Amerikaanse president Obama wil doen, is een interessante optie. Maar eerst hoop ik dat de banken na hun gesprek met Bos zelfstandig tot inkeer komen.’

U bent zo mild. Excessieve bonussen waren een typisch PvdA-thema. Nu wordt u links en rechts ingehaald door de SP en de PVV.

‘De woede over de stupiditeit van de banken is niet links of rechts, die heerst overal. Ik heb in oktober al gepleit voor toezicht van De Nederlandsche Bank op het beloningsbeleid van banken. Onlangs heb ik via een motie het kabinet opgeroepen hier haast mee te maken. Ik doe wat ik kan, maar ik ga niet schreeuwen om gehoord te worden.’

Ironisch genoeg zal ING omvallen als iedereen uw voorbeeld volgt. Dan is de overheidssteun voor niets geweest.

‘Het is een persoonlijke beslissing. Ik roep anderen niet op om mijn voorbeeld te volgen. Iedereen moet zijn eigen afweging maken.’