Muns' politiebureau komt aardig overeen met dat van John Harvey. Niet alleen moord en doodslag houdt het korps bezig; er is ook het persoonlijke wel en wee van de agenten. Opvallend verschil is dat de verloedering van de maatschappij bij Harvey al ver is gevorderd.

Van Anshem werkt in een wat milder leefklimaat waar een discriminerende disco nog opwinding veroorzaakt. Totdat op een kwade dag een internationaal bekende huurmoordenaar Groot-Eemland aandoet, als voorloper van de Nigeriaanse minister van Buitenlandse Zaken. Wat uiteraard geen toeval is.

Muns heeft een aangename, onopgesmukte manier van vertellen waarbij hij handig de valkuilen van het sentiment omzeilt. Op zijn best is hij tijdens de scènes in een afbrokkelende kerktoren. Na twee thrillers heeft bureau Groot-Eemland zijn bestaansrecht aantoonbaar bewezen. Gezien de leeftijd van Muns (1960) kan hieruit een mooie serie groeien.

Frans van Schoonderwalt