RECAP House of Cards

House of Cards-recap S03E01: Warming-up voor het echte werk

Seizoen drie van House of Cards is beschikbaar op Netflix. Volkskrant-verslaggever Julien Althuisius schrijft een recap van elke aflevering. Hier aflevering 1. Let op: spoilers.

Julien Althuisius
Kevin Spacey als Frank Underwood in House of Cards Beeld Netflix
Kevin Spacey als Frank Underwood in House of CardsBeeld Netflix

We zijn weer begonnen. En kijk eens wie we daar hebben? Het is Douglas Stamper! Doug Stamper! The Stamp! The Stamp-a-tron!

Wie had dat durven denken na het einde van vorig seizoen toen hij door Rachel Posner voor dood werd achtergelaten in het bos. En wees eerlijk: sommigen van ons hadden hem, z'n haarlijn en wenkbrauwen liever daar achter gelaten.

Maar Stamper is een harde. Als dat na twee seizoenen niet al duidelijk was, laat de manier waarop hij omgaat met zijn revalidatie - die het grootste deel van de eerste aflevering in beslag neemt - wel zien. Na de herintroductie van Frank 'hoi, daar ben ik weer, ik pis even over het graf van m'n vader' Underwood, worden we langzaam het House of Cards-universum ingezogen.

Het gebeurt via korte, dromerige scènes waarin we in- uit zoomen op de revaliderende Doug Stamper. Indringend verbeeld, onder andere door close-ups van zijn bont en blauwe ogen, voor eventjes zijn enige communicatiemiddel met de buitenwereld en het geluid van dat rateltje dat akelig over zijn lijf getrokken wordt. Het is inmiddels december 2014, zo leert Stamper, en Frank is zes maanden president. Het had beter kunnen gaan. Zijn 'approval ratings' zijn slechter dan die van voormalig president Walker. Stamper kan niet wachten om weer te beginnen, loyaal en, zo leren we deze aflevering definitief, obsessief als hij is.

Prostituee

Zijn periode in het ziekenhuisbed brengt Doug stoïcijns starend door, totdat Claire op bezoek komt en hij als een hitsige puber begint te lachen (was dat trouwens de eerste keer dat Stamper überhaupt lacht in de serie? Not a pretty sight trouwens). Claire legt Stamper uit dat het Francis niet bepaald voor de wind gaat. De republikeinen liggen dwars, maar ook vanuit het eigen, Democratische, kamp wordt Frank tegengewerkt. Al snel wordt de ware reden achter het bezoek van Claire duidelijk: Stamper moet een valse verklaring afleggen over hoe hij in het ziekenhuis terecht is gekomen.

Dus niet: 'goh, nou, ik werd met een rots op m'n hoofd geslagen door een prostituee die absoluut buiten beeld moet blijven, want als de media haar op het spoor komen is de kans groot dat ze er achter komen dat Frank van alles heeft te maken met de dood van Peter Russo en dan stort alles in', maar: 'mijn auto werd gejat door een kerel, ik achtervolgde hem het bos in en hij sloeg me neer.

Meer weet ik niet. Oh ja, hij had een diepe stem.' We kunnen er niet meer omheen na deze aflevering: Stamper is nogal van de pot gerukt. Als zijn obsessie met Frank en Claire dat niet laat zien, dan is het wel de volledige onthechtheid van zijn eigen broer die hem zo trouw bezocht tijdens de revalidatie.

Of die rare actie met die prostituee en de injectienaald met sterke drank. Of die huilbui. Of - mocht je nog steeds niet overtuigd zijn - die afschuwelijke scène met zijn gebroken arm, een pollepel en een rol duct tape (ter verdediging van Stamper; hij heeft hersenletsel, waardoor zijn emoties - zo vertelt de arts - ook niet helemaal meer stabiel zijn).

Sociale vangnetten

Oké, goed, duidelijk, maar hoe is het nou met Frank en Claire? Handig trucje van de makers: via Stampers televisie krijgen we in hapklare brokken een update. Stephen Colbert maakt gehakt maakt van Frank- en vooral ook: zijn banenplan, America Works. 'Je bent zes maanden president.

De werkloosheid is gestegen, het handelstekort met China is gestegen, het aantal veto's loopt helemaal uit de hand.' Pas over de helft van de eerste aflevering zien we Frank echt aan het werk. En dat doet hij op zijn Franks: hij wandelt een vergaderruimte binnen, zet twee medewerkers op hun nummer omdat ze gelekt hebben naar de pers en ontsteekt vervolgens in een woedeaanval.

Duidelijk wordt dat Frank van plan is stevig te korten in de sociale vangnetten, zodat zijn banenplan er kan komen. Amerika Works, laten we die naam even onthouden, het is het stokpaardje van Frank. Het is een beetje onwennig, om Frank zo te zien als leider van de vrije wereld. Past die rol hem nou goed?

Is dat theatrale ge-oreer de hele tijd en die southern drawl wel geloofwaardig voor de president van de Verenigde Staten? Aan de andere kant: George W. Bush kwam er ook gewoon mee weg. Hoe dan ook, het voelt nog een beetje vreemd om Frank de Situation Room in te zien lopen en daar een discutabele drone-strike - hallo Homeland - te overwegen.

Pionnetje

En Claire dan? Claire zou Claire niet zijn als ze genoegen zou nemen met slechts de rol van First Lady. Ze gaat op voor de rol van ambassadeur voor de Verenigde Naties en ontmoet Frank, zoals gewoonlijk, pas 's avonds laat om even snel de dag door te spreken (zijn ze gestopt met roken?).

Als ze hem vraagt hoe het met Doug was, wordt wel duidelijk dat Frank hem ziet als niet meer dan een pionnetje in zijn schaakspel: 'no real news.' Ook duidelijk: Frank is nog niet heel erg groot fan van het idee om zijn vrouw voor te dragen als ambassadeur voor de VN. 'Je moet er nog even goed over nadenken' zegt hij voor hij haar een nachtzoen geeft.

Daar neemt Claire natuurlijk geen genoegen mee en midden in de nacht wandelt ze in die onberispelijke badjas Franks vertrekken binnen en maakt haar eisen duidelijk. Uit de discussie die ontstaat wordt duidelijk wat Claire echt wil: het presidentschap. En daar heeft ze een 'geloofwaardig track record' voor nodig. En wees eerlijk: wat rest de Underwoodjes nog als Frank niet in 2016 verkozen wordt tot president?

Warming up

Om haar alvast voor te bereiden op het echte werk neemt Frank Claire mee naar de Situation Room en - terwijl Stamper zich elders in de stad in zijn mond laat spuiten - laat Frank een aanval op een gezochte terrorist uitvoeren. Dat er misschien wel kinderen in de buurt lopen neemt hij op de koop toe.? 'I still want it' fluistert Claire hem toe als ze thuis komen. Niet echt veel dat er gebeurd is toch?

Is ook niet zo erg, misschien wel goed juist. Deze aflevering lijkt een beetje als warming up te dienen voor het echte werk later in het seizoen. We weten hoe Frank ervoor staat, hoe het zit met Claire's ambities en, hoera, Stamper leeft nog. Vraagtekens te over nog; hoe zit het met Lucas, de journalist die in de gevangenis zit? En gaat Gavin de Hacker hem helpen? En waar is Rachel Posner? En gaat Frank nou eigenlijk wel op voor 2016?

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden