Week uit
Hoog-laag, groot-klein, in-uit, de week van Ronald Snijders was er een vol tegenstellingen
De week zit erop. Komiek Ronald Snijders (46) speelt na de zomer zijn nieuwe voorstelling Een avond met mij – als hij zijn eigen keuken overleeft.
Een mens kan niet zonder fundament, letterlijk noch figuurlijk. Bij Ronald thuis is dat in beide gevallen de keukentafel, pleisterplaats voor alle gezinsleden Snijders. Maar sinds een nieuwe tafel werd geleverd, kregen ze allemaal last van een raar gevoel. Alsof hun basis niet meer klopte. Bij nadere inspectie bleek de oorzaak even simpel als ontwrichtend: de tafel was te hoog. Ze probeerden het probleem op te lossen met kussens op de stoelen, met ontkenning en toen acceptatie, maar het hielp niet en dus kwam er deze week dan eindelijk een timmerman om 4 centimeter van de poten af te zagen. Nou, een wereld van verschil: ‘Hij heeft ons al die tijd... tja, kléín gehouden. We voelden ons ondermaats. En nu blijken we opeens groter dan we dachten. Voor de kinderen is het bovendien magisch, zo’n plotseling geslonken tafel.’ Groei dus, na krimp – altijd een opsteker.
Maar goed, de week was nog niet om. Want net toen Ronald aan diezelfde tafel verder kon met de voorbereiding op zijn try-outs, voltrok zich een ramp. Op nog geen vier meter afstand besloot de koelkast het leven te laten, ‘door nalatigheid, want regelmatig de boel ontdooien blijkt dus echt nodig.’ Hij bellen naar de fabriek, tuurlijk zouden ze komen, ‘maar pas over acht dagen. En zo lang kunnen we niet zonder koelkast – ik zeg trouwens koelkast omdat ik uit een arbeidersgezin kom. Chique mensen zeggen ijskast. En weer andere mensen zeggen vaatwasser, maar die staan dan bij het verkeerde deurtje.’
Afijn, lang leve de buurtapp, er staat nu een miniatuurkoelertje vreselijk zijn best te doen, en ondertussen probeert huize Snijders zich nu te verhouden tot een groot-klein-situatie nadat hoog-laag net was beslecht. Komt goed. Nu moedig voorwaarts naar de kwestie in-uit: ‘Ik ben mijn rijbewijs aan het halen maar durf niet in te voegen op de snelweg. Dat moet namelijk allemaal op basis van vertrouwen, maar wie zegt dat andere bestuurders te vertrouwen zijn?’
Geen gekke gedachte, als je zelfs door een tafel bent bedonderd.
