'Hollandse jongens mochten zo door'

AMSTERDAM - Leonardo (22), John (22) en Edward (21) staan tussen de neonborden op het Rembrandtplein in Amsterdam. Ze lachen uitbundig en zwaaien met een fles Lambrusco. Het is zaterdagnacht, waar gaan ze heen? In elk geval niet naar The Cooldown Café verderop, want daar worden de drie Surinaamse jongens geregeld geweigerd. Leonardo: 'Omdat we zogenaamd geen fooi geven, maar John en ik hebben daar op een avond 300 euro uitgegeven.'

Leonardo neemt nog een teug. 'De uitsmijters daar zijn racistisch omdat het publiek racistisch is. En die sturen ze niet weg, want er moet geld worden verdiend.' Toch lijkt het hem nauwelijks te raken. 'Meneer, ik heb al 22 jaar een kleurtje, dit hoort er nu eenmaal bij.' Volgens John hebben zij het nog relatief makkelijk. 'Surinamers worden gedoogd, Marokkanen hebben het veel zwaarder.'

Neem Yassine (17), die met vrienden op een bankje bij het Leidseplein hangt. Hij ging in december met drie Marokkaanse vrienden naar club Air op het Rembrandtplein maar werd tegengehouden. 'We stonden gewoon gezellig in de rij te praten, maar de uitsmijter dacht dat we overlast gingen veroorzaken. Terwijl we wegliepen, zagen we vijf Hollandse jongens in één keer doorlopen.'

Discriminerend deurbeleid is al jaren een doorn in het oog van GroenLinks-Kamerlid Tofik Dibi (31). 'Te veel jongeren staan elk weekeinde voor een dichte deur.' Dibi kan zich goed herinneren dat hij zelf werd geweigerd toen hij voor het eerst uitging op het Rembrandtplein. 'Al mijn vrienden mochten naar binnen en ik moest naar huis. Dat is pure vernedering.' Hij wil dat discriminerend deurbeleid harder wordt aangepakt, en heeft daarbij de steun van minister Leers (Integratie).

Maar 'gastheer' Robert (40) van club Royalty! aan de toeristische Korte Leidsedwarsstraat ziet de agressie in het uitgaansleven toenemen en het blauw op straat afnemen. 'Ik heb zestien jaar ervaring en weet: een grote pluk van één soort mensen in je club werkt intimiderend.' Hij doelt op Marokkanen en Surinamers. 'Ben ik dan een racist? Ik zie mezelf als een realist.' Robert weigert ook skinheads met legerkisten. 'Maar daar zegt de politiek niets van. Ze meten met twee maten.'

Dibi wil dat uitsmijters zoals Robert alert blijven op de echte 'rotte appels', maar hij is bereid ver te gaan in zijn strijd tegen discriminatie in het uitgaansleven. Het Kamerlid bepleit undercoveroperaties, waarbij mystery guests clubs en cafés op hun deurbeleid testen. 'Het is simpel: je stuurt een autochtoon en een allochtoon in dezelfde kleding naar dezelfde club en kijkt wat de portier doet.' Minister Leers sluit dergelijke acties niet uit.

Er zijn meldpunten, maar jongeren denken vaak dat aangifte doen geen zin heeft. Dibi: 'Een dag nadat ze geweigerd zijn, denken ze: laat maar, ik gun ze mijn tijd niet. Maar via sociale media kun je op het moment zelf je frustratie uiten. Naming and shaming werkt.' Bij meer onterechte weigeringen wil Dibi horecavergunningen laten intrekken, wat in Amsterdam sinds kort mogelijk is.

Dibi denkt dat discriminerend deurbeleid buiten Amsterdam een nog groter probleem is. Als voorbeeld noemt hij de berisping van Café De Kazerne in Dordrecht. 'Die toko mogen ze sluiten. In kleinere steden heb je minder alternatieven als je wordt geweigerd. Als je daar twee clubs niet inkomt, kun je gewoon niet uitgaan.' Omdat discriminatie nooit zal verdwijnen, vergt het volgens hem 'permanent onderhoud'. De groepen die gediscrimineerd worden, veranderen namelijk. 'Vroeger waren het de Surinamers, nu zijn het vooral de Marokkanen, maar ook homo's hebben er last van.'

De rustige Dolf (niet zijn echte naam) hekelt het deurbeleid bij F*cking Pop Queers in club Jimmy Woo op het Leidseplein, nota bene een homofeest. 'Je moet jong, modieus of extravagant zijn. Als je 30-plus bent en neutraal gekleed gaat zoals ik, moet je vechten om opgemerkt te worden.' Als Dolf nu een wachtende massa ziet, keert hij om en gaat naar huis. 'Discriminatie vind ik een groot woord, maar ik snap dat dit agressie oproept. Je wordt geweigerd om wie je bent, en dat doet pijn.'

undefined