'Hoe groter de hetze tegen pedofielen, hoe geïsoleerder ze raken'

Soms heeft Uittenbogaard het idee dat de klok wordt teruggedraaid. Waar homo-emancipatie de afgelopen twintig jaar een vlucht nam, zijn pedofielen uitgegroeid tot paria's van de maatschappij. Hij had gehoopt dat de rechters niet zouden zwichten voor 'modern populisme'. Tal van prominenten, onder wie Freek de Jonge, Arnon Grunberg en A.H.J. Dautzenberg hadden in een open brief nog steun betuigd. Een verbod op Martijn zou volgens hen 'de vrijheid van vereniging en van meningsuiting, alsmede de mogelijkheid van meningsvorming ernstig in gevaar brengen'. Het mocht niet baten.

Uittenbogaard (42) is al jaren onlosmakelijk verbonden met pedofielenvereniging Martijn. Hij was woordvoerder, bestuurslid en voorzitter, maar geen oprichter, zoals veel mensen denken. De naamsgelijkenis berust op toeval. Zeventien jaar geleden - hij was er zelf pas net achter dat hij op kinderen viel - werd hij lid van Martijn. Hij spendeerde er bijna al zijn vrije tijd aan. Het hielp hem om zijn gevoelens, waarvan hij wist dat ze door de samenleving als ontoelaatbaar werden bestempeld, te ordenen.

Dat kan nu niet meer omdat de Hoge Raad van mening is dat 'de vereniging de gevaren van seksueel contact met jonge kinderen bagatelliseert, dergelijke contacten zelfs verheerlijkt en haar opvattingen ook propageert'. De vereniging bestrijdt dat en stapt later dit jaar naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.

Wat betekent het verbod op Martijn voor u?
'Het voelt als een verbod op spreken over gevoel. Het is het monddood maken van andersdenkenden en het criminaliseren van het zijn. Ik weet niet meer wat ik wel en niet kan doen. Mag ik mijn vrienden uit de vereniging nog zien? Mag ik in de toekomst een organisatie starten? Ik heb geen idee wat de staat met me van plan is. Er zijn vrienden die zeggen: bel me maar even niet. Ze willen niet met justitie in aanraking komen.'

U heeft 17 jaar lang geprobeerd pedofilie bespreekbaar te maken. In die tijd is het taboe juist sterker geworden, met nu dus zelfs het verbod op Martijn.
'Mensen hebben de illusie dat ze hebben gewonnen. Dat is onbegrijpelijk, pijnlijk en gevaarlijk. Hoe groter de hetze tegen pedofielen, hoe geïsoleerder ze raken. En geïsoleerde mensen doen rare dingen. Er bestaat geen onderwerp dat je voor altijd als taboe kunt bestempelen. De discussie over de zedenwetten komt straks terug. Harder dan ooit.'

Waar ligt wat u betreft de grens?
'Dat hangt af van de cultuur en de handeling.'

Mag een man van 50 seks hebben met een kind van 7?
'Ja.'

Waarom lacht u?
'Omdat mensen vinden dat het vreemd klinkt.'

Misschien omdat ze zich afvragen of een kind van 7 wel zelf kan beslissen.
'Waarom niet? Een kind denkt gewoon: is dit fijn of niet. Omdat de samenleving van seks met kinderen zo'n beladen onderwerp heeft gemaakt, kan het kind trauma's eraan overhouden. Daarom doe ik het ook niet.'

En een kind van drie?
'Overal strelen, maar dan ook echt overal, dat moet kunnen. Een pikkie kan al gewoon stijf worden, hoor. En ze kunnen klaarkomen, alleen er komt geen sperma. Vroeger masturbeerden ze ook wel kinderen om ze rustig te krijgen.'

Wat denkt u dat er gebeurt als dit in de krant staat?
'Dan zal ik wel weer een paar dagen moeten onderduiken. Maar ik ga niet liegen. Ik zeg wat ik denk.'

Juist die houding heeft hem al talloze keren in de problemen gebracht. In de zomer van 2011 - hij woonde een half jaar in Hengelo - stonden zo'n 200 demonstranten voor z'n huis. Sindsdien bleven de bedreigingen komen. Er vlogen stenen door de ruiten, er werd zwaar vuurwerk gegooid, er waren doodsbedreigingen.

Lees het hele interview met Uittenbogaard in de Volkskrant van vandaag: 'Ik denk dat veel mensen op kinderen vallen. Veel ouders vallen zelfs op hun eigen kinderen.'

Of lees op Blendle.