Hoe deed Willem-Alexander het?
Toen zijn ouders in 1980 hun 'kroningsinterview' repeteerden, keek tiener Willem-Alexander toe. Zou zijn moeder nu trots zijn?
Rudolf Spoor, sinds 1980 regisseur van 'koninklijke' televisie-uitzendingen:
'In 1980, tijdens het interview met het koningspaar Beatrix en Claus, liet ik Alexander achter de camera kruipen. Hij wilde tijdens de repetitie een aantal beelden schieten. Nu, 33 jaar later, zit er ineens een persoonlijkheid aan de andere kant van de camera. Iemand die elke vraag meteen krachtig en glashelder beantwoordt. Er zat ritme in en er was chemie tussen hem en Máxima. Ze waren in balans en haakten spontaan op elkaar in. Het is bijzonder om van dichtbij mee te maken hoe Alexander van een jongetje tot een volwaardige koning is uitgegroeid.'
Beatrijs Ritsema, etiquettedeskundige:
'Wat ik minder geslaagd vind, is dat ze burgers zelf een aanspreektitel laten kiezen. Als je mensen daarin te veel vrijheid geeft, kunnen ze onzeker worden. Kennelijk mag je de koning bij zijn voornaam noemen, maar betekent dat ook dat hij getutoyeerd wil worden? Het lijkt alsof hij daarover niet heeft nagedacht. Juliana was duidelijker. Zij koos voor 'mevrouw', en een mevrouw spreek je aan met 'u'. Het zou beter zijn om alsnog een aanspreektitel vast te stellen.'
Roderik van Grieken, directeur Nederlands Debat Instituut:
'Dit was in mijn ogen het beste mediaoptreden ooit van Willem-Alexander. Hij straalde ontspannenheid, gezag en kennis uit. De handrem was ervan af. Het interview vond ik kritisch genoeg voor het doel dat het had: in 50 minuten een breder beeld van onze nieuwe koning geven.
'Daarin is het geslaagd. We weten nu bijvoorbeeld hoe hij denkt over het ceremoniële koningschap. Persoonlijk had ik doorgevraagd op de toekomst van Koningsdag. Blijven we koekhappen en wc-potten gooien? De nationale feestdag gaat ons allemaal aan.'
Hermann von der Dunk, historicus en emeritus hoogleraar:
'Het interview heeft mij op geen enkele manier verrast. Er is niets gezegd wat niet te verwachten was. De prins zit bij zo'n gesprek aan alle kanten vastgesnoerd aan conventionele richtlijnen waardoor hij niet vrijuit kan praten. Hij is getraind om geen dingen te zeggen die aanstoot geven. Dat heeft hij binnen het geregisseerde ritueel dan ook niet gedaan.
'De enige concrete vraag ging over de financiën van het koningshuis. Mocht het parlement besluiten om te korten op de Oranjes, dan zou Willem-Alexander mensen moeten ontslaan. Dat antwoord was natuurlijk flauwekul. Een smoesje. Waar het om gaat is of hij op kosten van de staat in privéjets de wereld mag blijven rondvliegen. Hij weet dat een groot deel van het volk daarmee geen problemen mee heeft en daar maakt hij gebruik van.'
undefined