Hindoes danken hun leven 'aan de goden'

Het is de eerste keer sinds de tsunami de oostkust van Sri Lanka overspoelde dat Malani terugkeert naar haar wijk in Batticaloa. Hier stond haar huis, honderd meter van zee. Er is niets meer van over.

Vasantha Malani is niet de enige die teruggaat naar de plaats des onheils. De afgelopen anderhalve week is het landschap het domein geworden van de zwerfhonden, die de ramp in groten getale hebben overleefd. Maar nu het merendeel van de lijken is weggehaald en de hevige moessonbuien de ergste stank hebben verdreven, keren de slachtoffers terug.

Sommigen zoeken vermiste familieleden, anderen hun spullen. Een vrouw krijgt het te kwaad als zij het jurkje van haar broers dochtertje vindt. Een meisje loopt rond met een paar schoteltjes en haarelastiekjes.

Zoeken is in deze wijk niet zonder gevaar. Onder de palmbladeren en het gebroken hout kunnen mijnen liggen. Toen de vloedgolven het nabijgelegen militaire trainingscentrum troffen, zijn niet alleen zeshonderd soldaten meegesleurd door het water, maar ook de mijnen die ter beveiliging om het kamp lagen.

De hindoetempel in de wijk Thruchendur Kallady is daarentegen redelijk ongeschonden gebleven. De thir, een strijdwagen met houten wielen versierd met goden, lag vrijwel onbeschadigd tientallen meters verderop. Twintig mensen wisten de ramp te overleven door zich vast te klampen aan de wagen. Dat kan niet anders dan het werk van de goden zijn, geloven de hindoes.

Kilometers verderop betrekken de eerste slachtoffers weer hun huizen die wel beschadigd waren, maar niet onherstelbaar. Aarzelend scheppen ze de drek uit hun kamers. Ze hebben angst voor de zee, maar het alternatief is een vluchtelingenkamp.

De regering wil volgende week klaar zijn met een onderzoek onder de tsunami-overlevenden. Medewerkers van universiteiten gaan alle kampen langs met een uitgebreide vragenlijst.

De onderzoekers willen weten hoeveel familieleden er zijn omgekomen, welke bezittingen verloren zijn gegaan en wat het verlies aan inkomsten is; en zij beoordelen de psychische schade. Daarna begint het inventariseren: hoeveel wezen zijn er, hoeveel ouders zijn hun kinderen kwijt?