'Het komt weer op het hoofd aan'

Rik Vanwalleghem, directeur van het Centrum Ronde van Vlaanderen en auteur van diverse wielerboeken:

'Een status quo dit seizoen voor de Belgen had mij logischer geleken. Misschien kon Tom Boonen weer zijn oude niveau bereiken en in de schaduw van Cancellara optrekken. Ik ben verrast door hoe het werkelijk is gelopen. Maar pas op, hoeveel Belgen eindigden vorig jaar niet in de toptien van de grote klassiekers?

'Nick Nuyens won met overtuiging de Ronde van Vlaanderen, maar hij gaat beslist niet elk jaar daar voorin meespelen. En Johan Vansummeren haalt van de 100 keer misschien 95 maal de finale in Parijs-Roubaix, maar winnen zal hij er niet meer.'

Dimitri Verhulst, Vlaams schrijver en wielercolumnist voor de krant De Morgen:

'Het zijn dezelfde Belgen die nu winnen, maar er vorig jaar zogezegd niks van konden. Toen won Rosseler de Brabantse Pijl en Gilbert de Gold Race, en dat was het dan. Maar Nuyens was vorig jaar niet bar slecht en Vansummeren is nog altijd dezelfde mens. En Boonen werd toen wel tweede in Milaan-Sanremo, hè.'

Carlo Bomans, bondscoach van de Belgische wegrenners:

'Het was niet slecht wat de Belgen vorig jaar presteerden, maar de kers op de taart ontbrak. Nu hebben we de afgelopen maand alles gewonnen, op Milaan-Sanremo, de Scheldeprijs en de E3 Prijs na. Hoe het komt? Ik zou het echt niet weten. Maar misschien zijn de meest bepalende renners nu gekomen op een leeftijd dat ze op hun sterkst zijn. Nuyens en Vansummeren zijn allebei 30, net als Boonen. Gilbert is 28 jaar.

'Natuurlijk speelde ook de factor geluk een rol in de Ronde en in Roubaix. Daarom vond ik de zege van Nuyens in Dwars door Vlaanderen indrukwekkender dan wat hij in de Ronde liet zien. Het was eigenlijk op een anti-Nuyensmanier hoe hij daar de finale besliste. Heel straf.'

Bobbie Traksel, Nederlander in dienst bij Vlaamse ploeg Landbouwkrediet:

'België heeft een grote wielercultuur en een grote visvijver vol talenten. Vanaf de Omloop Het Nieuwsblad leeft die sport, in alle lagen van de bevolking, op tv en in de kranten. Zelfs interviews met Bekende Vlamingen komen vaak terug op de fiets. Jonge renners worden zo aangespoord om het beste uit zichzelf te halen.

'In de Ronde van Vlaanderen stond ik bij de start naast twee Basken van Euskaltel. Ik vroeg me af: zouden zij aan het eind van het seizoen terugdenken aan hoeveel animo er voor de Ronde is? Zoveel wielerfans zijn er ook in Baskenland niet. Ik hoor nu dat ze een beetje van de kermiskoersen af willen. Doe het niet, België. Zulke wedstrijden zijn het hart van deze sport.'

José De Cauwer, voormalig bondscoach van de Belgische wegploeg, nu co-commentator op de televisie:

'Weet u met welke gedachte ik al langer rondloop? Dat het bestrijden van doping vooral voor renners uit de Lage Landen positief uitpakt. Van de Italianen is nog weinig vernomen. Terwijl niet alleen de Belgen goed scoren - jullie mogen ook het voorseizoen van Rabobank niet vergeten. Boom en Langeveld kunnen trots op zichzelf zijn na hun klassiekercampagne. Al begrijp ik nog niet waarom Rabobank de koers hard maakte in de Gold Race als ze niemand hadden die er kon winnen.'

Vanwalleghem:

'Ik ben het met José eens. De klassiekers werden gekenmerkt door een wedstrijdverloop met veel verrassing. Maar ook doordat de grote renners plotseling zonder benzine kwamen te staan. Vroeger bleven de toppers maar gaan, zonder een spoor van vermoeidheid. Nu zijn ze niet langer onfeilbaar meer. Het is niet meer van: daar gaat hij en weg is hij.

'De Ivan Basso die ik vorig jaar de Giro d'Italia zag winnen, deed dat nu vooral dankzij tactische keuzes en door zijn krachten te doseren. De koersen worden boeiender en de krachtsverhoudingen zijn rechtgetrokken door de dopingstrijd. Dat speelt verstandige coureurs als Nuyens en Vansummeren in de kaart.

'De een is universitair communicatiewetenschapper, de ander een dokterszoon. Ze zijn altijd fel gekant tegen doping geweest, maar misten voorheen iets om de top te bereiken. Wielrennen gebeurt met het hoofd en de benen, maar vroeger werden de benen aangevuurd door epo. Nu zijn de benen weer aards en komt het op het hoofd aan.'

Verhulst:

'Alles in het Belgische wielrennen staat in de schaduw van Gilbert. Met hem hebben we eindelijk iemand die er van begin tot eind staat. In Vlaanderen gaat het soms te veel over het voorjaar alleen. Maar hij kan de kalender opentrekken en stopt er pas in de Ronde van Lombardije mee. Dat vind ik indrukwekkend. Hij doet me denken aan een student die zich zo goed heeft voorbereid op zijn examen dat hij uitstraalt: wat kan mij nog gebeuren?'

undefined