Het is mooi geweest met Avenue, weten we weer

Medewerkers van Avenue (1965-1994 en 2001-2003) trokken er nogal eens op uit, in de gloriejaren van het blad, toen het geld op de redactie tegen de plinten klotste, en soms ver daaroverheen. Nederland was voor Avenue al snel te klein.

In de ambitieuze heruitgave die deze week verscheen (met enig rumoer overigens, want niet iedere oud-medewerker was ervan gediend, sterker nog, sommigen waren lááiend dat bladenmaker Jaap Holtzapffel het in zijn hoofd haalde om Avenue vijftig jaar na de oprichting eer te betonen) is de wereld het speelterrein. Lezers worden meegevoerd naar de Hebriden (Schotland), Mexico, Hokkaido (Japan), Buenos Aires en Shanghai.

Ansichtkaarten

Het zijn oude fotoreportages, uit het archief gelicht en herplaatst. Avenue nummer 357 is een poging tot een 'best of', met interviews en (foto)reportages. De reportage uit Mexico van fotograaf Paul van Riel uit 1983 haalde het blad niet eerder.

Dat gebeurde vaker, geplande reportages werden soms niet geplaatst. 'Dan waren de fotorolletjes zoekgeraakt, of had de schrijver een writer's block.' Dat kon toen allemaal maar.

In de inleiding bij de fotoserie uit Mexico wordt, een tikje bedremmeld slechts, prijsgegeven dat Jan Cremer in de jaren zestig tot tweemaal toe naar Lapland reisde. De enige tekst die de redactie ontving, stond op ansichtkaarten, met elke keer de belofte dat Cremer het stuk over zijn avonturen in Lapland spoedig zou inleveren.

Ach ja, Avenue. De 'legendarische titel' (als over Avenue wordt geschreven is dit de favoriete omschrijving, vooral van de makers van destijds) stond aan het begin van een ontwikkeling die ons bergen glossy's heeft opgeleverd, zoals het huidige aanbod bij de kiosk aantoont.

Protest

Mode, fotografie, reizen, culinaire liflafjes en literatuur liepen in Avenue dwars door elkaar heen, vaak in experimentele mengvormen. Een feest was het voor een bemiddelde doelgroep die het blad met groot genoegen op de salontafel liet slingeren. Intussen pakte schrijver Cees Nooteboom maar weer eens het vliegtuig.

De meeste grote namen van weleer (bijvoorbeeld genoemde Cremer en Nooteboom en de fotografen Ed van der Elsken en Eddy Posthuma de Boer) ontbreken in de heruitgave. Er was, naar verluidt, veel gekrakeel over de rechten van teksten en foto's. Daarnaast verklaarden oud-medewerkers de oorlog aan de heruitgave. Een blad dat ooit zo origineel, goed en beroemd was, moet je niet willen namaken, schreven ze in een protestbrief - een standpunt waarover te discussiëren valt.

Dankzij bladenmaker en oud-medewerker Holtzapffel is de omvangrijke (370 pagina's), pittig geprijsde (14,95 euro) en iets te brave heruitgave er toch gekomen. Het is mooi geweest met Avenue, weten we weer.